Borobudur

Conxuntu de Borobudur

Patrimoniu de la Humanidá — UNESCO
Vista del templu.
Llugar	Indonesia
Criterios	Cultural: i, ii, vi
Referencia	592
Inscripción	1991 (XV Sesión)
Área	Asia y Oceanía

Borobudur (en javanés barabudhur o barabudur) ye una estupa budista con figura piramidiforme rellacionada cola tradición Mahāyāna, que ta allugada na provincia Java Central d'Indonesia, cuarenta quilómetros al noroeste de Yogyakarta. Ye'l monumentu budista más grande del mundu. Foi construyíu ente los años 750 y 850 polos soberanos de la dinastía Sailendra. El nome puede derivar del sánscritu Vihara Buddha Ur, que se traduz como «el templu budista nel monte».

El monumentu consta de seis plataformes cuadraes coronaes por trés plataformes circulares, y ta decoráu por 2672 paneles de relieve y 504 estatues de Buda.^[1]

El monumentu ye un santuariu y llugar de pelegrinaxe budista. El viaxe de los pelegrinos empieza na base del monumentu y sigue per un camín que lo arrodia, mientres xube hasta'l visu al traviés de los trés niveles de la cosmoloxía budista. Mientres el viaxe, el monumentu guía a los pelegrinos al traviés d'un sistema d'escaleres y corredores.

La evidencia suxure que Borobudur foi abandonáu tres el sieglu XIV col ocaso de los reinos budistes ya hindús en Java, y la conversión de los isleños al Islam.^[2] Foi afayáu en 1814 por Thomas Stamford Raffles, gobernador británicu de Java. De magar, Borobudur foi calteníu por aciu numberoses restauraciones. El proyeutu de restauración más llargu foi lleváu a cabu ente 1975 y 1982 pol Gobierno d'Indonesia y la Unesco, dempués de lo que el monumentu foi nomáu Patrimoniu de la Humanidá.^[3] Borobudur ye entá utilizáu como llugar de pelegrinación, onde una vegada al añu los budistes d'Indonesia celebren el Vesak nel monumentu. Amás, Borobudur ye l'atraición turística más visitada d'Indonesia.^[4][5][6]

1. ↑ Soekmono (1976), páxina 35-36.
2. ↑ Soekmono (1976), páxina 4.
3. ↑ «Borobudur Temple Compounds». UnescoWorld Heritage Center. Consultáu'l 26 d'ochobre de 2007.
4. ↑ (payares de 2003) Indonesia. Melbourne: Lonely Planet, páx. 211-215. ISBN 1-74059-154-2.
5. ↑ Hampton, Mark P. (31 de xunetu de 2001). «Heritage, local communities and economic development». Annals of Tourism Research 32 (3):  páxs. 735–759. http://dx.doi.org/10.1016/j.annals.2004.10.010. Consultáu'l 26 d'ochobre de 2007. 
6. ↑ W. Nuryanti, ed. «Potential and Challenges of Tourism: Managing the National Cultural Heritage of Indonesia».