Dicofol | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
![]() | ||||
Structuurformule van dicofol
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | C14H9Cl5O | |||
IUPAC-naam | 2,2,2-trichloor-1,1-bis(4-chloorfenyl)ethanol | |||
Andere namen | p,p'-dicofol | |||
Molmassa | 370,5 g/mol | |||
SMILES | C1=CC(=CC=C1C(C2=CC=C(C=C2)Cl)(C(Cl)(Cl)Cl)O)Cl
| |||
InChI | 1/C14H9Cl5O/c15-11-5-1-9(2-6-11)13(20,14(17,18)19)10-3-7-12(16)8-4-10/h1-8,20H
| |||
CAS-nummer | 115-32-2 | |||
EG-nummer | 204-082-0 | |||
PubChem | 8268 | |||
Wikidata | Q418183 | |||
Vergelijkbaar met | DDT | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
| ||||
H-zinnen | H302 - H312 - H315 - H317 - H410 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | P273 - P280 - P501 | |||
EG-Index-nummer | 603-044-00-4 | |||
VN-nummer | 2761 | |||
ADR-klasse | Gevarenklasse 6.1 | |||
LD50 (ratten) | (oraal) ca. 578 mg/kg | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Kleur | kleurloos | |||
Dichtheid | 1,13 g/cm³ | |||
Smeltpunt | 78,5 - 79,5 °C | |||
Oplosbaarheid in water | (bij 20°C) 0,0008 g/L | |||
Goed oplosbaar in | dichloormethaan, methanol | |||
Slecht oplosbaar in | water | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Dicofol (ISO-naam) is een organische chloorverbinding, die gebruikt wordt als chemisch bestrijdingsmiddel tegen mijten (miticide) in de land- en tuinbouw. Het is structureel nauw verwant aan DDT; industrieel wordt dicofol overigens uit DDT bereid. DDT en daaraan verwante stoffen zijn dan ook als verontreiniging aanwezig in technisch dicofol. Technisch dicofol bevat ook een hoeveelheid isomeren van p,p'-dicofol die geen pesticidewerking hebben, in het bijzonder o,p-dicofol (met een 4-chloorfenyl- en een 2-chloorfenylgroep).
Dicofol werd in 1957 geïntroduceerd door het Amerikaanse bedrijf Rohm & Haas onder de merknaam Kelthane (tegenwoordig een merknaam van Dow AgroSciences).[1]