Estamentu

Estamentu
clas social

L'estamentu ye l'estratu d'una sociedá, definíu por un común estilu de vida o análoga función social. Ye la división social que respuende a los criterios propios del feudalismu y l'Antiguu Réxime. Los estamentos (nobleza, cleru y "tercer estáu" o "común", na so conformanza clásica) tienden a ser agrupaciones zarraes, pos s'entra nellos de normal poles circunstancies de la nacencia (la familia ya inclusive la primogenitura –determinada pol sexu y orde de nacencia–), a diferencia de les clases sociales, que se definen por intereses económicos. A pesar d'ello, los estamentos nun son absolutamente zarraos, a diferencia de les castes, y esiste la posibilidá de promoción social por méritos estraordinarios (ennoblecimiento a cargu del rei por servicios militares o d'otru tipu, inclusive por compra en cuenta de dineru –venalidad d'oficios y dignidaes–); por matrimoniu (anque les rellaciones desiguales son mal vistes socialmente) y polos mecanismos de reclutamiento eclesiásticu (que se xustifiquen espiritualmente col términu vocación -llamada divina-).

L'estamentu puede recibir tamién el nome de estáu (como n'estáu llaicu y estáu eclesiásticu –nun confundir col conceutu políticu d'Estáu, referíu a lo estatal y non a lo estamental–), pos s'identifica con una carauterística definitoria ya intrínseca a la persona (como'l estáu civil). Tamién puede denominase orde, y a la sociedá que s'estrema según esi criteriu suelse llamar sociedá estamental o sociedá d'órdenes.^[1]

1. ↑ Georges Duby, Les trois ordres ou l'imaginaires du feodalisme (1978), Paris, Gallimard. POLY, J.-P. Poly y BOURNAZEL, Y.: La Mutation féodale, X y -XII y siècles (1980), París, BUO.