Foe (ang. 'przeciwnik') – jednostka energii równa 1044 dżuli lub 1051 ergów używana do pomiaru dużych ilości energii wyzwalanych w czasie wybuchu supernowych[1]. Nazwa jednostki jest akronimem wywodzącym się z ang. ten to the power of fifty-one ergs (10 do potęgi 51 ergów)[2][3].
W 2006 Weinberg zaproponował nazwę bethe (B) (nawiązując do nazwiska Hansa Bethego) dla tej samej ilości energii[4].
Jednostka została zdefiniowana przez astrofizyka Geralda Browna ze Stony Brook University w ramach jego współpracy z Hansem Bethe, gdyż według słów Browna „[potrzeba na nią] pojawiała się wystarczająco często w naszej pracy”[a][5].
Jednostka jest używana przy opisywaniu wybuchów supernowych, które zazwyczaj emitują około jednego foe widzialnej energii w krótkim czasie (zazwyczaj mierzonym w sekundach)[6].
Słońce świecąc przez 10 miliardów lat[7] z obecną mocą 3,846 ×1026 W zużyłoby około 1 foe.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie web1
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie web2
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie bethe40
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie bethe179
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie bethe41
<ref>
dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>