Fortitie

Fortitie, ook wel verharding geheten, is in de spraak het vrij ongewone verschijnsel dat de articulatie van een zachte medeklinker in die van een harde verandert. De meest voorkomende klankverschuiving die op deze manier voorkomt is die van een fricatief of approximant in een plosief, bijvoorbeeld: [v] → [b] of [r] →[d].

Fortitie vindt meestal plaats aan het begin van woorden en in beklemtoonde lettergrepen. In de optimaliteitstheorie kan fortitie ook het gevolg zijn van de verminderde gemarkeerdheid van een bepaalde vorm, of van morfologische nivellering.