Isoxazol | |
---|---|
![]() | |
Formula kimikoa | C3H3NO |
SMILES kanonikoa | 2D eredua |
MolView | 3D eredua |
Konposizioa | karbono, Nitrogeno, oxigeno eta hidrogeno |
Mota | isoxazole (en) ![]() ![]() |
Ezaugarriak | |
Azidotasuna (pKa) | −3,01 |
Irakite-puntua | 95 °C |
Masa molekularra | 69,021 Da |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | CTAPFRYPJLPFDF-UHFFFAOYSA-N |
CAS zenbakia | 288-14-2 |
ChemSpider | 8897 |
PubChem | 9254 |
Reaxys | 103773 |
Gmelin | 35595 |
ChEBI | 1041679 |
ChEMBL | CHEMBL13257 |
EC zenbakia | 206-018-7 |
ECHA | 100.005.472 |
Human Metabolome Database | HMDB0253711 |
KNApSAcK | C00061273 |
UNII | 00SRW0M6PW |
Isoxazola edo 1,2-oxazola nitrogeno- eta oxigeno-atomo bana elkarren ondoan dituen azola da eta C3H3NO formula duena. Halaber eraztun horren deribatu ordezkatuei esaten zaio. Isoxazolaren erradikalari isoxazolilo esaten zaio.
Isoxazol-eraztunak produktu naturaletan aurki daitezke hala nola azido ibotenikoan eta muszimolean, bi-biak kuleto faltsuaren eragin psicotropikoen erantzuleak.
Hainbat botika eta herbizida isoxazolaren deribatuak dira[1][2].