Josippon

Księga Josippona (hebr. Sefer Josippon, ספר יוסיפון) – jedno z najpopularniejszych hebrajskich dzieł historiograficznych w kulturze żydowskiej, opowiadające o losach Żydów w okresie Drugiej Świątyni. Powstała na podstawie m.in. łacińskiej wersji Wojny żydowskiej Józefa Flawiusza sporządzonej przez tzw. Pseudo-Hegesippusa. Autor wskutek nieporozumienia nazywany był Józefem ben Gorionem i żył w 1. poł. X wieku w południowej Italii. Nie wiadomo dokładnie, w jaki sposób powstało imię Josippon, podług którego określa się obecnie samą księgę. Prawdopodobnie jeszcze w X lub w XI w. Księga Josippona uzyskała tłumaczenie arabskie, a w XIV w. etiopskie.

Editio princeps ukazała się ok. 1475 r. w Mantui, inna wersja zaś w Konstantynopolu w 1510 r. i na jej podstawie w Wenecji w 1544. Josippon jeszcze w XVI w. został przetłumaczony na język łaciński, angielski, niemiecki i jidysz.

W tablicy narodów Księgi Josippona zachowały się informacje o plemionach tureckich, słowiańskich i innych.