Kleinstaaterei

Սուրբ Հռոմեական կայսրությունը 1789 թվականին

Kleinstaaterei (գերմ.՝ [ˌklaɪnʃtaːtəˈʁaɪ], «փոքր պետություն»), գերմաներեն բառ տարածքների մասնատման համար Գերմանիայում և հարակից շրջաններում Սրբազան Հռոմեական կայսրության (հատկապես Երեսնամյա պատերազմի ավարտից հետո) և Գերմանական Համադաշնության ժամանակ[1]։ Խոսքը վերաբերում է մեծ թվով ինքնիշխան փոքր և միջին աշխարհիկ և եկեղեցական իշխանություններին և ազատ կայսերական քաղաքներին, որոնցից մի քանիսը եղել են փոքր ինչ ավելի մեծ, քան մեկ քաղաքը կամ կայսերական աբբայական վանքի հարակից տարածքները։ 18-րդ դարում գերմանական պետությունների ընդհանուր թվի գնահատականները տատանվել է 294-ից 348 երկրների միջև[2]։

Տարածքային մասնատվածությունը սրվել է նրանով, որ բազմաթիվ պետությունների տարածքային պատահական ձևավորման կամ տոհմական պետությունների ժառանգական բաժանման պատճառով Սրբազան Հռոմեական կայսրության շատ մեծ թվով պետություններ կազմված էին ոչ հարակից մասերից, ինչի արդյունքում ձևավորվել են անթիվ անկլավներ և էքսկլավներ։

Տարածքային մասնատվածության օրինակ է այն պատմությունը, թե ինչպես են երիտասարդ Վիլհելմ ֆոն Հումբոլդտը և նրա ընկերները 1789 թվականի ամռանը Բրաունշվեյգ-Վոլֆենբյուտելի իշխանության մայրաքաղաքից ճանապարհորդել Ֆրանսիա և սահմանին հասնելու համար նրանք պետք է անցնեին վեց դքսությունների, չորս եպիսկոպոսության և մեկ ազատ կայսերական քաղաքի (Աախեն) տարածք[3]։

  1. J. Whaley, Germany and the Holy Roman Empire (1493—1806), Oxford University Press, 2011, vol. 2, p. 653 (Glossary).
  2. The Times, Atlas of European History, Harper Collins, 1994, p. 127
  3. E. D. Brose, German History 1789—1871, From the Holy Roman Empire to the Bismarckian Reich, Berghahn Books, 1997, p. 4.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne