Vicesgerent

Vicesgerent (Wicesgerent, Locum tenens seu Vices gerens noster) – urząd namiestnika królewskiego na Mazowszu, powstały w 1527 lub 1528. Tytuł ten był równoznaczny z godnością wojewody mazowieckiego. W 1526 roku Księstwo Mazowieckie zostało inkorporowane do Królestwa Polskiego. Urząd vicesgerenta zlikwidowano na sejmie koronacyjnym w 1576 roku.

Stanowisko to zajmowali kolejno:

• Feliks z Brzezia
• Wawrzyniec Belina Prażmowski
• Jan Brodzic Łoski
• Stanisław Dołęga Grad Szreński
• Piotr Kacper Poraj Goryński
• Jan Sulima Gamrat
• Jan Dzierzgowski
• Stanisław Ławski

Po śmierci Stanisława Ławskiego (w 1574 roku), w czasie trwania bezkrólewia, szlachta mazowiecka wybrała samodzielnie na stanowisko vicesgerenta Stanisława Radzimińskiego. Tego wyboru nie potwierdził nowo obrany monarcha. Stefan Batory usunął ze stanowiska Radzimińskiego, a na jego miejsce powołał Stanisława Kryskiego.

Na sejmie koronacyjnym w 1576 roku zwrócono się do króla, aby zaniechał nadawania tytułu vicesgerenta wojewodzie mazowieckiemu. Tak też się stało i po 49 latach tytuł ten przestał funkcjonować^[1].