Viola da gamba

Viola da gamba
Italienisch: viola da gamba, Änglisch: viol, Franzöösisch: viole de gambe
Klassifikazioon
Chordofoon Striichinstrumänt
Stimmige (Diskant, Alt/Tenor, Bass)[1]
Verwandti Instrumänt
Baryton, Viola d’amore, Viola bastarda, Lira da gamba, Lira da braccio

Viola da gamba (zu ital. viola „Giige“ und gamba „Bäi“, uf Dütsch au nume Gambe oder Chneugiige bzw. Schoossgiige) isch e Sammelbezäichnig für e Familie vo historische Striichinstrumänt. Si isch zur gliiche Zit entstande wie d Giigefamilie. D Bezäichnig da gamba läitet sich drvo ab, wie mä s Instrumänt hebt bim Spiile. D Instrumänt in alle Stimmlaage – Diskant-, Alt-/Tenor- und Bassgambe bzw. Violone – wärde im Geegesatz zu de viole da braccio, das häisst „Armgiige“, zwüsche de Bäi ghebt bzw. die chliinere Tüpe wärde mit em Korpus uf e Schooss gstellt mit em Hals ufwärts.

D Gambe si woorschinlig im 15. Joorhundert z Spanie entstande. Si häi fümf bis säggs, spööter au siibe Saite in Quart-Terz-Stimmig und e Griffbrätt mit Bünd. Dr Spiiler hebt dr Booge im Undergriff. D Gambe si bis ins 18. Joorhundert in dr Muusig in e Hufe öiropäische Länder verwändet worde, vor allem z Italie und Frankriich, Ängland und Dütschland und häi äugeni Mensure und Baugstaltige ghaa und underschidligi Funkzioone bim Solo-, Ansambel- und Generalbass-Spiil. Wo s Violondschello und dr Kontrabass ufchoo si, si d Gambe, wo bis denn d Kammermuusig vo de Akademie, dr Aristokratii und em woolhabende Bürgerdum bestimmt häi, no di noo vergässe worde, häi aber e baar vo iire bau- und spiiltechnische Äigehäite an die modärne Instrumänt witergee. Vor allem wäge dr historische Uffüerigsbraxis het d Viola da gamba sit em Aafang vom 20. Joorhundert e Rönessans erläbt.^[2]

1. ↑ Dolmetsch, S. 24.
2. ↑ MGG-S Bd. 9, Sp. 1573.