Planeta

Poređenje Urana, Neptuna, Sirius B, Zemlje, i Venere

Poređenje Merkura, Mjeseca, Plutona i Haumee

Planeta je nebesko tijelo znatne mase koja orbitira oko zvijezde^[1] i ne proizvodi nikakvu energiju tokom nuklearne fuzije.

Planeta je veliko, zaobljeno astronomsko tijelo koje nije ni zvijezda ni njen ostatak. Najbolja dostupna teorija formiranja planeta je Nebularna teorija, koja tvrdi da se međuzvjezdani oblak urušava iz magline kako bi stvorio mladu protozvijezdu oko koje kruži protoplanetarni disk. Planete rastu u ovom disku postepenim nagomilavanjem materijala koji pokreće gravitacija, procesom koji se naziva akrecija. Sunčev sistem ima najmanje osam planeta: terestričke planete Merkur, Venera, Zemlja i Mars i divovske planete Jupiter, Saturn, Uran i Neptun. (Kada se pojam "planeta" primjenjuje šire, ovih osam nekontroverznih planeta može se razlikovati tako što ćemo ih nazvati "glavnim planetama"). Svaka od ovih planeta rotira oko ose nagnute u odnosu na svoj orbitalni pol. Sve glavne planete Sunčevog sistema osim Merkura posjeduju značajnu atmosferu, a neke dijele takve karakteristike kao što su ledene kape, godišnja doba, vulkanizam, uragani, tektonika, pa čak i hidrologija. Osim Venere i Marsa, planete Sunčevog sistema stvaraju magnetna polja, a sve glavne planete osim Venere i Merkura imaju prirodne satelite. Divovske planete nose planetarne prstenove, od kojih su najistaknutiji Saturnovi.

Riječ planeta vjerovatno potječe od grčke riječi planḗtai, što znači "lutalice". U antici se ta riječ odnosila na Sunce, Mjesec i pet svjetlosnih tačaka vidljivih golim okom koje su se kretale po pozadini zvijezda – Merkur, Veneru, Mars, Jupiter i Saturn. Planete su kroz historiju imale religijske asocijacije: više kultura poistovjećuje nebeska tijela s bogovima, a ove veze s mitologijom i folklorom opstaju u šemama za imenovanje novootkrivenih tijela Sunčevog sistema. Sama Zemlja prepoznata je kao planeta kada je heliocentrizam istisnuo geocentrizam tokom 16. i 17. stoljeća.

S razvojem teleskopa značenje planete proširilo se na objekte vidljive samo uz asistenciju: satelite planeta izvan Zemlje, ledene divove Uran i Neptun, Cereru i druga tijela kasnije prepoznata kao dio asteroidnog pojasa i Pluton, za koji je kasnije utvrđeno da je najveći član kolekcije ledenih tijela poznate kao Kuiperov pojas. Otkriće drugih velikih objekata u Kuiperovom pojasu, posebno Eride, potaklo je debatu o tome kako tačno definisati planetu. Međunarodna astronomska unija (IAU) usvojila je standard po kojem se kvalifikuju četiri zemaljske i četiri divovske, stavljajući Cereru, Pluton i Eridu u kategoriju patuljastih planeta,^[2][3][4] iako su mnogi planetarni naučnici nastavili primjenjivati pojam planeta u širem smislu.^[5]

1. ^ "What is a Planet? - NASA Science". science.nasa.gov (jezik: engleski). Pristupljeno 18. 10. 2023.
2. ^ "IAU 2006 General Assembly: Result of the IAU Resolution votes". International Astronomical Union. 2006. Arhivirano s originala, 29. 4. 2014. Pristupljeno 30. 12. 2009.
3. ^ "Working Group on Extrasolar Planets (WGESP) of the International Astronomical Union". IAU. 2001. Arhivirano s originala, 16. 9. 2006. Pristupljeno 23. 8. 2008.
4. ^ Lakdawalla, Emily (21. 4. 2020). "What Is A Planet?". The Planetary Society. Arhivirano s originala, 22. 1. 2022. Pristupljeno 3. 4. 2022.
5. ^ Grossman, Lisa (24. 8. 2021). "The definition of planet is still a sore point – especially among Pluto fans". Science News. Arhivirano s originala, 10. 7. 2022. Pristupljeno 10. 7. 2022.