John Maynard Keynes

John Maynard Keynes
Persona informo
John Maynard Keynes
Naskiĝo 5-an de junio 1883 (1883-06-05)
en Kembriĝo
Morto 21-an de aprilo 1946 (1946-04-21) (62-jaraĝa)
en Firle
Mortis pro Naturaj kialoj Redakti la valoron en Wikidata vd
Mortis per Korinfarkto Redakti la valoron en Wikidata vd
Lingvoj angla vd
Ŝtataneco Unuiĝinta Reĝlando (Britio)
Unuiĝinta Reĝlando de Granda Britio kaj Irlando (–1927) Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater King's College (1902–1905)
Universitato de Kembriĝo
Eton College
St Faith's School (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Partio Liberala Partio Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo John Maynard Keynes
Familio
Patro John Neville Keynes Redakti la valoron en Wikidata vd
Patrino Florence Ada Keynes Redakti la valoron en Wikidata vd
Gefratoj Margaret Neville Keynes kaj Geoffrey Keynes Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Lydia Lopokova (en) Traduki (1921, 1921–1946) Redakti la valoron en Wikidata vd
Amkunulo Duncan Grant (en) Traduki
James Strachey
Arthur Hobhouse (en) Traduki
Lytton Strachey
Alfred Dillwyn Knox
Daniel Macmillan (en) Traduki
David Garnett Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo ekonomikisto
diplomato
verkisto de nefikcio
entreprenisto
profesoro
politikisto
filozofo
matematikisto
aŭtoro Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Mikroekonomiko Redakti la valoron en Wikidata vd
Doktoreca konsilisto William Ernest Johnson • Alfred North Whitehead vd
Verkado
Verkoj La Ĝenerala Teorio pri Dungo, Interezo, kaj Mono ❦
Indian Currency and Finance ❦
The Economic Consequences of the Peace ❦
A Treatise on Probability ❦
A Treatise on Money vd
Filozofo
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

John Maynard KEYNES (/ˈkeɪnz/; esperantigite Ĝon Mejnard Kejns, 1a Barono Keynes[1]) (naskiĝis la 5-an de junio 1883 en Kembriĝo, mortis la 21-an de aprilo 1946 en Firle, East Sussex) estis angla ekonomikisto. Liaj ideoj fundamente ŝanĝis la teorion kaj praktikon de moderna makroekonomiko kaj la ekonomiajn politikojn de registaroj. Li konstruis kaj ege plibonigis sian pli fruan verkaron pri la kaŭzoj de la negocaj cikloj, kaj estas amplekse konsiderata kiel unu el la plej influaj kaj famaj ekonomikistoj de la 20a jarcento kaj la kreinto de la moderna makroekonomiko.[2][3][4][5] Liaj ideoj estas la bazo por la skolo de pensmaniero konata kiel Kejnsisma SkoloKejnsisma ekonomiko kaj ties variaj sekvoj. Lia ekonomika skolo estis kaj estas politike tre influa en multaj landoj.

En la 1930-aj jaroj, Keynes pioniris revolucion en ekonomika pensaro, defiante la ideojn de la Novklasika Skolo kiu tenis, ke libera merkato je mallonga al mezlonga limdato aŭtomate havigus plenan dungadon, kondiĉe ke la laboristoj estu flekseblaj je siaj salajraj postuloj. Li male asertis, ke agregita mendado determinis la ĝeneralan nivelon de ekonomia aktiveco kaj ke maltaŭga agregita mendado povus konduki al plilongigitaj periodoj de alta senlaboreco. Laŭ la Kejnsisma ekonomiko, interveno fare de la ŝtato estas necesa por moderigi la oscilajn ciklojn de ekonomia aktiveco.[6] Keynes defendis la uzadon de fiska kaj monkontrola politikoj por malgrandigi la negativajn efikojn de la ekonomiaj recesioj kaj depresioj. Sekve la eksplodo de la Dua Mondmilito, la ideoj de Keynes rilataj al la ekonomia politiko estis adoptitaj de la ĉefaj okcidentaj ekonomioj. En 1942, Keynes ricevis heredan kavalirecon kiel Barono Keynes de Tilton en la Graflandoo Sussex.[7] Keynes mortiĝis en 1946; sed, dum la 1950-aj kaj la 1960-aj jaroj, la sukceso de la Kejnsisma ekonomiko rezultis en la fakto ke preskaŭ ĉiuj kapitalismaj registaroj adoptis ties politikajn rekomendojn.

La influo de Keynes iom velkis en la 1970-aj jaroj, parte kiel rezulto de problemoj kun inflacio kiu ektuŝis la ekonomiojn de Anglosaksa Ameriko el la komenco de la jardeko kaj parte pro kritikoj faritaj de Milton Friedman kaj aliaj ekonomikistoj kiuj estis pesimismaj pri la kapablo de registaroj por reguligi la negocadan ciklon pere de la fiska politiko.[8] Tamen, la alveno de la tutmonda financa krizo de 2008 okazigis reaperon de la Kejnsisma pensaro. La Kejnsisma ekonomiko havigis la teorian helpon por la ekonomiaj politikoj entreprenitaj kiel reago al la krizo fare de la prezidento Barack Obama de Usono, de la ĉefministro Gordon Brown de Unuiĝinta Reĝlando, kaj de aliaj registarestroj.[9]

En 1999 la gazeto Time inkludis Keynes en sia listo de la 100 plej gravaj kaj influaj personoj de la 20a jarcento, komentante ke: "Lia radikala ideo ke registaroj devas elspezi monon kion ili ne havas povas esti savinta kapitalismon."[10] Li estis priskribita de The Economist kiel "plej fama ekonomikisto de la 20a jarcento de Britio."[11]

Aldone al la fakto ke li estas ekonomikisto, Keynes estis ankaŭ civila servanto, direktoro de la Banko de Anglio, membro de la Grupo Bloomsbury de intelektuloj,[12] patrono de artoj, artokolektisto, fondinta proparolanto de Arta Konsilantaro de Granda Britio, direktoro de la Brita Eŭgenika Societo, konsilisto de kelkaj neprofitaj organizaĵoj, sukcesa privata investisto, verkisto, filozofo, kaj eĉ farmisto.

  1. Jenkins, Nicholas. "John Maynard Keynes 1st Baron Keynes (I7810)". W. H. Auden – 'Family Ghosts'. Stanford University. [1] Arkivigite je 2016-01-01 per la retarkivo Wayback Machine Alirita la 18an de Oktobro 2011.
  2. Daniel Yergin and Joseph Stanislaw. book extract from The Commanding Heights (PDF). Public Broadcasting Service. Alirita 13a de Novembro 2008.
  3. "How to kick-start a faltering economy the Keynes way", BBC. Kontrolita 13a de Novembro 2008.
  4. Cohn, Steven Mark. (2006) Reintroducing Macroeconomics: A Critical Approach. M.E. Sharpe, p. 111. ISBN 0-7656-1450-2.
  5. Davis, William L, Bob Figgins, David Hedengren, and Daniel B. Klein. "Economic Professors' Favorite Economic Thinkers, Journals, and Blogs," Econ Journal Watch 8(2): 126–146, Majo 2011.[2]
  6. Time Value of Money. How John Maynard Keynes Changed the World of Economics. InvestingAnswers. Arkivita el la originalo je 2015-02-21. Alirita 2a de Oktobro 2013.
  7. London Gazette, 35586, paĝo 2475, 5a de Junio 1942, alirita la 4an de Aŭgusto 2009.
  8. "To Set the Economy Right", Time magazine. Kontrolita 13a de Novembro 2008.
  9. Chris Giles in London, Ralph Atkins in Frankfurt and Krishna Guha in Washington. "The undeniable shift to Keynes", Financial Times. Kontrolita 23a de Januaro 2009.
  10. Robert Reich. "The Time 100: John Maynard Keynes", Time. Kontrolita 18a de Junio 2009.
  11. "The IMF in Britain: Toothless truth tellers", Economist.com. Kontrolita 2a de Oktobro 2013.
  12. The Bloomsbury Group. Therem.net (22a de Aŭgusto 2007). Alirita 26a de Majo 2012.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne