Oseta lingvo

Oseta lingvo
ирон æвзаг [iRON avĴAG]
Mapo
lingvo • moderna lingvo
orienta irana lingvaro • skita lingvaro
Parolata en Rusio, Kartvelio, Sud-Osetio[1], Turkio
Parolantoj 599 250
Denaskaj parolantoj 600 000
Fremdlingvo / dua lingvo por ĉ. 10 000
Skribo Cirila alfabeto kun kelkaj aldonoj
Lingvistika klasifiko
Hindeŭropa lingvaro
Hindirana lingvaro
Irana lingvaro
Orient-irana lingvaro
Nord-orient-irana lingvaro
Oseta lingvo

Oficiala statuso
Oficiala lingvo en Nord-Osetio, Sud-Osetio
Lingva statuso 2 vundebla
Lingvaj kodoj
Lingvaj kodoj
  ISO 639-1 os
  ISO 639-2 oss
  ISO 639-3 oss
  Glottolog osse1243
Angla nomo Ossetian
Franca nomo ossète
Vikipedio
vdr

La oseta lingvo (osete ирон æвзаг [iRON avĴAG]) estas parolata ĉefe en Nord-Osetio (jure rusa lando)[2] kaj Sud-Osetio[3] (kie ĝi estas rekonita oficiala lingvo), signifaj diasporoj ekzistas ankaŭ en Moskvo, Peterburgo, Toronto kaj kelkaj aliaj grandaj urboj de la mondo. Entute estas ĉirkaŭ 500 mil parolantoj[2] (laŭ aliaj pritaksoj, estas eble ne pli ol 400 mil fluparolantoj).

La lingvo apartenas al la irana grupo de la hindoeŭropaj lingvoj (orient-irana grupo, al kiu apartenas ankaŭ la paŝtua (aŭ puŝtua) en Afganio, la jagnoba en Taĝikio kaj kelkaj aliaj). Multaj iranistoj uzis la osetan lingvon por deĉifri nomojn de eminentaj scitoj, kiuj restis en antikvaj priskriboj de la regiono. Ekzistas firmaj etimologiaj kaj historiaj pruvoj de iamaj kontaktoj de osetlingvanoj kun slavaj, finno-ugraj kaj tjurkaj gentoj. Multo venis al la lingvo jam de la kaŭkazia ĉirkaŭaĵo.

  1. Sud-Osetio estas fakte memregata teritorio kun administracia centro en Cĥinvalo, sed ĝia statuso kiel sendependa ŝtato estas agnoskita nur de kelkaj aliaj neagnoskitaj ŝtatoj kaj de Rusio (2008).
  2. 2,0 2,1 (eo) Xetaegkaty Leuany fyrt K'osta, La patrin' de l' orfoj, elosetigis Sacha Giordano, Literatura Foiro, n-ro 312, Aŭgusto 2021, p. 22
  3. Noto: Sud-Osetio estas teritorie kartvela, sed de facto sendependa de la karveloj ekde 1991. Ĝia sendependeco estas agnoskita nur de Rusio, Sirio kaj aliaj kvar ŝtatoj (Nikaragvo, Venezuelo, Nauro kaj Tuvalo), ne de Kartvelio, nek de Unuiĝintaj Nacioij aŭ Eŭropa Unio.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne