Zinko



Zn

Kadmio

KuprozinkoGaliumo

[18Ar]3d104s2

64 Zn
30
↓Perioda tabelo de elementoj↓
kemia elemento • simpla substanco • chalcophile element
materialo • posttransira metalo
Ĝeneralaj informoj
Nomo (latine), simbolo, numero zinko (zincum), Zn, 30
CAS-numero 7440-66-6
Loko en perioda tabelo 12-a-a grupo, 4-a periodo, bloko d
Karakteriza grupo Transiraj metaloj
abundeco en terkrusto 0,012 %
Nombro de naturaj izotopoj 5
Aspekto blua-griza solidaĵo
Atomaj ecoj
Relativa atompezo 65,4 amu
Kovalenta radiuso 135 pm
Radiuso de van der Waals 139 pm
Elektrona konfiguracio [18Ar]3d104s2
Oksidiĝa nombro +2
Fizikaj ecoj
Materia stato solida
Kristala strukturo sesedra
Denseco 7,14 g/cm3
Malmoleco 2,5 (Mohs-skalo)
Magneta konduto diamagneta
Degelpunkto 419,53 °C (692,68 K)
Bolpunkto 907,0 °C (1180 K)
Molvolumeno 9,16 · 10−6 m3/mol
Boliga varmo 115 kJ/mol
Premo de satura vaporo 100 Pa (750 K)
Elektra konduktivo 16,6x106 S.m-1
Elektra rezistivo 6,024x10-8 Ω · m
Diversaj
Elektronegativeco 1.65 (Pauling-skalo)
Joniga energio 1-a 906,4 kJ/mol
2-a 1733,3 kJ/mol
Izotopoj
Izotopo Naturapero t1/2 radioaktiveco de disfalo Energio de disfalo MeV Produkto de radioaktiva disfalo
64Zn 48,6 % estas stabila kun 34 neŭtronoj
65Zn sintezita 244,05 tagoj β+ 1,352 65Cu
66Zn 27,9 % estas stabila kun 36 neŭtronoj
67Zn 4,1 % estas stabila kun 37 neŭtronoj
68Zn 18,8 % estas stabila kun 38 neŭtronoj
69Zn sintezita 56,4 min. β- 0,906 69Ga
70Zn 0,6 % estas stabila kun 40 neŭtronoj
Se ne estas indikite alie, estas uzitaj unuoj de SI kaj SVP.

Zinko estas kemia elemento, simbolo Zn, atomnumero 30. Ĝi estas arĝent-kolora transirmetalo, valora pro sia uzo en alojoj, kiel latuno. Ankaŭ, oni uzas zinkon en galvanizado.

Laŭ Francisko Azorín zinko estas Ĥemia elemento, trovata en la naturo, ordinare kun la sulfuro; bluete blanka, peza metalo uzata en konstruado kiel tegoloj, kanaletoj, ladoj, k. c.[1] Li indikas etimologion el cinium, vorto elpensita de Paracelso, en la 16ª jc. Kaj li aldonas la terminojn zinkografio, por arto gravuri en zinko, elpensita de Brugnot en 1818ª j. celante anstataŭi la litografion, kaj zinkogravuro.[2]

  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝoj 214-215.
  2. Azorín, samloke.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne