Antonio Gramsci

Antonio Gramsci
Irudi gehiago
Italiako Erresumako diputatua 1924ko maiatzaren 24a - 1929ko urtarrilaren 21a Hautetsia: 27th Legislature of the Kingdom of Italy (en)
Bizitza
Jaiotza	Abas, 1891ko urtarrilaren 22a
Herrialdea	Italiako Erresuma
Heriotza	Erroma, 1937ko apirilaren 27a (46 urte)
Hobiratze lekua	Erromako hilerri protestantea
Heriotza modua	berezko heriotza: garuneko odoljarioa
Familia
Ezkontidea(k)	Julia Schucht (en)
Hezkuntza
Heziketa	Turingo Unibertsitatea : filologia Lc G.M.Dettori-Cagliari (en)
Hizkuntzak	italiera Sardiniera
Jarduerak
Jarduerak	filosofoa, politikaria, kazetaria, idazlea, ekonomialaria, literatura-kritikaria, historialaria, soziologoa, iritzi-kazetaria eta antzerki-kritikaria
Lantokia(k)	Montecitorio jauregia
Lan nabarmenak	ikusi Prison Notebooks (en)
Jasotako sariak	ikusi Viareggio Prize
Influentziak	Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Karl Marx, Benedetto Croce, Francesco de Sanctis, Giovanni Gentile, Nikolas Makiavelo, Friedrich Engels, Vladimir Lenin, Georges Sorel, Antonio Labriola (en) , Amadeo Bordiga, Vilfredo Pareto eta Gaetano Mosca (en)
Mugimendua	Filosofia kontinentala Western Marxism (en) Neomarxismoa Marxist humanism (en)
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	ateismoa
Alderdi politikoa	Italiako Alderdi Komunista

Antonio Gramsci (anˈtɔːnjo ˈɡramʃi ahoskatua; Ales, Sardinia, 1891eko urtarrilaren 22a - Erroma, 1937ko apirilaren 27a) italiar filosofo marxista, hizkuntzalari, kazetari, idazle eta politikaria zen. Filosofiari, teoria politikoari, soziologiari, historiari eta hizkuntzalaritzari buruz idatzi zuen. Alderdi Sozialistakoa izan zen, harik eta alderdiaren ezker muturra bereizi zen arte; gero, Italiako Alderdi Komunistako kide sortzailea eta liderra izan zen. Benito Mussoliniren eta faxismoaren ahots kritikoa, 1926an espetxeratu zuten, eta kartzelan eduki zuten 1937an hil zen arte (1921).

Espetxean zegoela, Gramscik 30 koaderno baino gehiago eta 3.000 historia- eta azterketa-orrialde idatzi zituen. Bere kartzela koadernoak XX. mendeko teoria politikoaren ekarpen oso originaltzat jotzen dira^[1]. Gramscik hainbat iturritatik atera zituen ideiak, ez bakarrik beste marxistengandik, baizik eta beste pentsalari batzuengandik ere, hala nola Nikolas Makiavelo, Vilfredo Pareto, Georges Sorel eta Benedetto Crocerengandik. Koadernoek gai ugari jorratzen dituzte, besteak beste, Italiako historia eta italiar nazionalismoa, Frantziako Iraultza, faxismoa, taylorismoa eta fordismoa, gizarte zibila, estatua, materialismo historikoa, folklorea, erlijioa eta goi-kultura zein herrikoia.

Gramsci ezagunagoa da kultura-hegemoniaren teoriagatik, non estatuak eta klase kapitalista agintariak —burgesia— nola erabiltzen dituzten kultura-erakundeak gizarte kapitalistetan boterea mantentzeko deskribatzen duen. Gramsciren iritziz, burgesiak kultura hegemonikoa garatzen du ideologia erabiliz indarkeria, indar ekonomikoa edo hertsadura erabili ordez. Pentsamendu marxista ortodoxoaren determinismo ekonomikoa hausten ere saiatu zen, eta, batzuetan, neomarxista gisa deskribatzen da^[2]. Marxismoaren ulerkuntza humanista zuen, eta praxiaren filosofia gisa eta historizismo absolutu gisa ikusten zuen, materialismo tradizionala eta idealismo tradizionala gainditzen dituena.

1. ↑ Sassoon 1991d, 446 orr. .
2. ↑ Haralambos & Holborn 2013, 597–598 orr. .