Heracles

John Singer Sargent (1921, Museo de Belas Artes de Boston)

Heracles (en grego antigo Ἡρακλῆς, Hēraklḗs, do nome da deusa Hēra, e kleos: ‘gloria’ é dicir ‘gloria de Hera’, porque foi polo odio de Hera polo que realizou as súas múltiples fazañas)[1][2] nado como Alceo[3] (Ἀλκαῖος, Alkaios) ou Alcides [4], foi un heroe da mitoloxía grega, o fillo de Zeus e Alcmena, fillo adoptivo de Anfitrión [5]. Era o bisneto e medio irmán (xa que os dous foron enxendrados polo deus Zeus) de Perseo. Ó morrer, foi divinizado por Zeus.

Foi o máis célebre dos heroes gregos [6], o máximo representante da forza e a masculinidade, símbolo do home en loita contra o mal. No mito de Heracles destaca a realización dos chamados Doce Traballos, impostos como castigo polo oráculo de Delfos, aínda que protagonizou moitos máis actos heroicos. Considérase o devanceiro de clans reais que dicían ser heráclidas (Ἡρακλεῖδαι) [7], e o campión da orde olímpica contra os monstros ctónicos (do Inframundo).

En Roma e no Occidente moderno é máis coñecido como Hércules, co quen algúns emperadores romanos, en particular Cómodo ou Maximiano, se identificaban a si mesmos. Os romanos adoptaron a versión do mito grego sobre a súa vida e obras basicamente sen realizar cambios, mais engadiron os seus propios detalles anecdóticos, algúns dos cales vinculaban o heroe coa xeografía do Mediterráneo occidental. Os detalles sobre o seu culto tamén foron adoptados por Roma.

  1. José María Albaiges Olivart: Diccionario de nombres de personas. Barcelona, Universidade de Barcelona, 1993.
  2. «Behind the Name», artigo en inglés.
  3. Schmitz, Leonhard (1867). "Alceides". En William Smith (lexicographer). Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology 1. Boston: Little, Brown and Company. p. 98. Arquivado dende o orixinal o 27 de maio de 2008. Consultado o 24 de xuño de 2020. 
  4. "Naquela ocasión [despois de matar os seus fillos] por vez primeira Pitia deulle o nome de Heracles, ata entón se lle denominara Alcides" (Pseudo-Apolodoro: Biblioteca mitológica II, 4, 12).
  5. Pola súa ascendencia adoptiva a través de Anfitrión, Heracles recibe o epíteto Alcides, como "da liñaxe de Alceo", pai de Anfitrión. O fillo propio e mortal de Anfitrión foi Ificles.
  6. O "heroe máis popular de toda a mitoloxía clásica" (Ferro Ruibal, 299).
  7. A Enciclopedia Galega Universal (EGU) e o Diccionario Enciclopédico Galego Universal (DEGU) dan a forma heráclidas, se ben o Digalego dá heraclidas (Definición de heraclida no Dicionario de Galego de Ir Indo e a Xunta de Galicia.).

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne