Inmunidade humoral

A inmunidade humoral é a parte da inmunidade que está mediada por macromoléculas (a diferenza da inmunidade mediada por células), as cales se encontran nos fluídos extracelulares e poden ser anticorpos, proteínas do sistema do complemento ou certos péptidos antimicrobianos. A inmunidade humoral denomínase así porque depende de substancias que se encontran nos humores corporais (fluídos do corpo).

O estudo dos compoñentes moleculares e celulares que comprenden o sistema inmunitario, incluíndo a súa función e interaccións, é o obxectivo da inmunoloxía. O sistema inmunitario divídese en sistema inmunitario innato, máis primitivo, e sistema inmunitario adaptativo ou adquirido propio dos vertebrados ; cada un destes sistemas contén compoñentes humorais e celulares.

A inmunidade humoral refírese á produción de anticorpos e os procesos accesorios que a acompañan, incluíndo: a activación de linfocitos Th2 e da produción de citocinas, formación de centros xerminais nos ganglios linfáticos, cambio de isotipos, maduración da afinidade e xeración de células de memoria. Tamén se refire ás funcións efectoras dos anticorpos, que inclúen a neutralización de patóxenos e toxinas, activación do complemento clásica, e a promoción da fagocitose por opsonización e a eliminación do patóxeno.^[1]

1. ↑ Janeway CA; Jr. (2001). Immunobiology. (5th ed.). Garland Publishing. ISBN 0-8153-3642-X. (electronic full text via NCBI Bookshelf).