Distikstof

Distikstof
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van distikstof
Algemeen
Molecuulformule	N2
IUPAC-naam	distikstof
Andere namen	stikstofgas, moleculaire stikstof
Molmassa	28,0134 g/mol
SMILES	N#N
InChI	1/N2/c1-2
CAS-nummer	7727-37-9
EG-nummer	231-783-9
PubChem	947
Wikidata	Q2370426
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Waarschuwing
H-zinnen	H280
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P410+P403
VN-nummer	1066 (samengeperst gas) 1977 (vloeibaar)[1]
ADR-klasse	Gevarenklasse 2.2[1]
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	gasvormig
Kleur	kleurloos
Dichtheid	1,1694 × 10−3[1] g/cm³
Smeltpunt	−209,86[1] (63,15 K) °C
Kookpunt	−196[1] (77,355 K) °C
Dampdruk	63,2 × 106 Pa
Oplosbaarheid in water	(bij 0 °C) 23,2 × 10−3[1] g/L
Slecht oplosbaar in	water
Geometrie en kristalstructuur
Dipoolmoment	0 D
Nutritionele eigenschappen
Komt voor in	drijfgas in spuitbussen
E-nummer	E941
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Distikstof of moleculaire stikstof (N₂) is de belangrijkste enkelvoudige stof van het element stikstof. Het is onder normale druk en temperatuur een kleurloos, reukloos, smaakloos en inert gas. Het wordt ook wel stikstofgas genoemd. Distikstof maakt 78,06 % van het volume en 75,5 % van de massa van de aardatmosfeer uit, de rest is grotendeels dizuurstof (zuurstofgas).

Het is dus een alledaags, onschadelijk hoofdbestanddeel van lucht. De term stikstof komt voort uit de eigenschap dat het een vlam kan doven, waardoor het in 1791 de Duitse naam Stickstoff ^[2] kreeg. De Franse naam azote komt uit het Grieks, a-zoe, geen leven, dus met een vergelijkbare betekenis.

1. ↑ ^{a b c d e f} (en) Gegevens van distikstof in de GESTIS-stoffendatabank van het IFA (geraadpleegd op 7 december 2008)
2. ↑ Etymologisch Woordenboek van het Nederlands