Back هيجيا Arabic Higeya Azerbaijani Хигия Bulgarian Hygieia Breton Higiea (mitologia) Catalan Hygieia Czech Hygieia Welsh Hygieia Danish Hygieia German Υγεία (μυθολογία) Greek
| Hygieia | ||||
|---|---|---|---|---|
| Ὑγιεία, Hygeía | ||||
| Hygieia | ||||
| Oorsprong | Griekse mythologie | |||
| Associatie | gezondheid, properheid en hygiëne | |||
| Kunstvormen | Skopas | |||
| Literaire bronnen | zie "Antieke bronnen" | |||
| Verwantschap | ||||
| Ouders | Asklepios en Epione | |||
| Siblings | Panakeia, Iaso | |||
| ||||
Portret van Hygieia toegeschreven aan Skopas (afkomstig uit Tegea, Nationaal Archeologisch Museum van Athene).
| ||||
| ||||
Hygieia (Oudgrieks: Ὑγιεία, Hygieía of Ὑγεία, Hygeía, "gezondheid"), een van de dochters van Asklepios (god van de geneeskunde en genezing) en Epione,[1] is in de Griekse godsdienst de godin van de gezondheid, properheid en hygiëne. Door sommige wetenschappers wordt zij als een personificatie (van de gezondheid) beschouwd.[2][3] In de Romeinse tijd werd zij vereenzelvigd met de Romeinse godinnen Salus ("heil") en Valetudo ("gezondheid").[4][5]
- ↑ Aldus een inscriptie uit Erythrae (Greek Lyric V: Anonymous Frag 939.), Suda s.v. Epione, maar volgens Pausanias (I 23.5, V 20.2) was Asklepios haar enige ouder. In de Orphische Rapsodieën (frag.; cf. Proclus, ad Plat. Tim.) wordt ze een dochter van Eros en Peitho genoemd.
- ↑ Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, s.v. 'Ὑγίεια'; Leven 2005, s.v. 'Hygieia' (p.443).
- ↑ Emma Stafford, Worshipping Virtues. Personification And The Divine In Ancient Greece (London 2000) 147-172.
- ↑ Lorenz Winkler, Salus. Vom Staatskult zur politischen Idee: Eine archäologische Untersuchung (Verlag Archäologie und Geschichte 1995).
- ↑ (en) Beumer, M. (2022). A Woman’s Touch. Hygieia, Health and Incubation. Gearchiveerd op 7 oktober 2022. Journal of History of Sciences and Technology/DVT - Dejiny ved a techniky 1-2: 25-55. ISSN:0300-4414