Kerkelijke Staat

Stati Pontifici
 Byzantijnse Rijk 756 – 1870 Koninkrijk Italië (1861-1946) 
(Details)
Kaart
1815
1815
Algemene gegevens
Hoofdstad Rome
Oppervlakte 41.187 km² (1859)
Bevolking 3.125.000 (1859)
Talen Italiaans en Latijn
Munteenheid Lire
Regering
Regeringsvorm Pontificaat
Dynastie n.v.t. (Lijst van pausen)
Staatshoofd Paus

De Kerkelijke Staat of de Pauselijke Staat behoorde tot de belangrijkste historische staten van Italië vanaf het midden van de 8e eeuw.[1] Het Apennijns Schiereiland werd in 1861 verenigd door het koninkrijk Sardinië, waarna de Kerkelijke Staat, in territoriaal minder uitgebreide vorm, nog bleef bestaan tot 1870. Het huidige Vaticaanstad is in 1929 nieuw opgericht en is, formeel, geen restant of opvolgerstaat van de vroegere Kerkelijke Staat.

De Kerkelijke Staat bestond uit gebieden onder directe soevereine heerschappij van het pausdom. Op zijn hoogtepunt besloeg deze staat het grootste deel van de huidige Italiaanse regio's Romagna, Marche, Umbrië en Lazio. Deze regerende macht wordt gewoonlijk de wereldlijke macht van de paus genoemd, in tegenstelling tot diens kerkelijk primaatschap.

  1. Encarta-encyclopedie Winkler Prins (1993–2002) s.v. "Kerkelijke Staat". Microsoft Corporation/Het Spectrum.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne