De koloniale kerken in Suriname beschrijft de rol van de traditionele christelijke kerken in de kolonie Suriname wat betreft hun relatie tot de staat en het slavernijsysteem. In Suriname bewerkstelligden de Evangelische Broedergemeente en de Rooms-katholieke kerk de kerstening van de overwegend zwarte bevolking, terwijl de Hervormde en Lutherse kerken overwegend witte kolonistenkerken bleven.
Dit artikel bestrijkt de periode van 1667 (eerste predikant) tot 1975 (einde kolonie). Scharnierpunten in deze geschiedenis zijn 1828 (kerstening wordt overheidsbeleid) en 1863 (afschaffing slavernij).