Methodes van Mill

De methodes van Mill zijn vijf inductieve manieren om de mate van causaliteit te onderzoeken.

John Stuart Mill (1806-1873) zette deze vijf methodes uiteen in A System of Logic uit 1843:

  • de methode van overeenkomst
  • de methode van verschil
  • de gezamenlijke methode van overeenkomst en verschil
  • de methode van de residuen
  • de methode van gelijktijdige variatie

Afhankelijk van de omstandigheden kan een van deze methodes gebruikt worden om te achterhalen welke factoren in welke mate de oorzaak zijn van een bepaald effect. Uitgaande van empirische data kunnen oorzaken bedacht worden met hypotheses over het causale verband. Door eliminatie van mogelijke oorzaken wordt getracht de ware oorzaak te achterhalen.

Bij een grote n kan mogelijk gebruik worden gemaakt van statistische toetsen. Bij een kleine n gaat dit niet op. In wat Donald Campbell het probleem van de vrijheidsgraden noemde, kunnen er zelfs meer verklaringen dan onderzoekselementen zijn. In dat geval zijn de methodes van Mill een alternatief.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne