Noord-Cyprus

Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti
(Details) (Details)
Basisgegevens
Officiële landstaal	Turks[1]
Hoofdstad	Lefkoşa
Regeringsvorm	Republiek
Staatshoofd	President Ersin Tatar[2]
Regeringsleider	Ünal Üstel
Religie	Islam (98%)[3]
Oppervlakte	3.355 km²[4] (2,7% water)
Inwoners	294.906
Overige
Volkslied	İstiklâl Marşı
Munteenheid	Turkse lira (TL (2009))
UTC	+3
Nationale feestdag	15 november (onafhankelijkheidsdag)
Web | Code | Tel.	.nc.tr | ## | +90 392
Detailkaart
Portaal    Landen & Volken

De Lala Mustafa Pasa moskee, gebouwd in de 14e eeuw als de Sint-Nicolaaskathedraal en sinds 1571 omgebouwd tot een moskee

Heilige Petrus en Pauluskerk in Famagusta

De haven van Girne

Uitzicht vanaf het kasteel Buffavento

Antieke ruïnes bij Salamis

Lege appartementsgebouwen in Famagusta

De Turkse kant van Ledra straat in Nicosia

Noord-Cyprus (Turks: Kuzey Kıbrıs), officieel de Turkse Republiek Noord-Cyprus (TRNC; Turks: Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti), is een zelfverklaarde republiek gelegen op het noordelijk deel van het mediterrane eiland Cyprus en wordt enkel erkend door Turkije. De internationale gemeenschap beschouwt dit formeel als door Turkije bezet gebied van de Republiek Cyprus. In het verleden erkenden ook Bangladesh en Pakistan de Turkse Republiek Noord-Cyprus, maar onder internationale druk van vooral de Verenigde Staten en een resolutie van de VN-Veiligheidsraad trokken ze hun erkenning weer in.^[5][6]

Noord-Cyprus beslaat ongeveer 3335 km² (een derde van het eiland Cyprus) en strekt zich uit van de top van het schiereiland Karpass in het noordoosten tot Kokkina in het westen. Het zuidelijkste punt is het dorp Akıncılar. De ingestelde bufferzone onder controle van de Verenigde Naties loopt van west naar oost over het eiland en deelt het op in Noord-Cyprus en de Republiek Cyprus. Hierdoor is ook Nicosia, de hoofdstad van beide staten, in tweeën verdeeld.

Het gebied telt 294.906 (2011) inwoners, voornamelijk Turken, van wie de meerderheid oorspronkelijk Turks-Cyprioten of deels Turks-Cyprioten zijn. Migranten uit Turkije vormen een grote minderheid. De officiële taal is het Turks, dat met een duidelijk lokaal dialect wordt gesproken. De overgrote meerderheid van de bevolking bestaat uit soennitische moslims, maar seculierder dan de Turken in Turkije.

Tijdens de bezetting vluchtte vrijwel de gehele Turkse minderheid uit het zuiden naar het noorden – of werden naar het noorden verdreven – en veel Grieken vluchtten naar het zuiden van het eiland – of werden naar het zuiden verdreven. De reden voor de bezetting was dat Griekse Cyprioten – die met 77% de meerderheid vormden – streefden naar enosis, eenmaking met Griekenland. Waarvoor ook bij de Griekse bevolking in 1974 geen meerderheid was. Om dit doel te bereiken, voerden enkele Grieks-Cyprioten, met ondersteuning van de junta die toen de macht had in Griekenland, een staatsgreep uit, wat Turkije als een bedreiging voor de Turks-Cypriotische bevolking aanzag. Hierop volgde in 1974 een internationaal veroordeelde Turkse invasie van Cyprus en in 1983 verklaarde het door Turkije bezette gebied zich onafhankelijk onder de naam Turkse Republiek Noord-Cyprus. Door gebrek aan erkenning is Noord-Cyprus sterk afhankelijk van Turkije voor economische, politieke en militaire steun.^[7][8][9]

Pogingen om het geschil in Cyprus op te lossen faalden. Ook het afwijzen van het Plan-Annan door de Grieks-Cyprioten uit 2004 maakte het moeilijker om dit geschil op te lossen. Toch zijn er onderhandelingen met de Europese Unie om Noord-Cyprus uit zijn economisch isolement te halen.

Het Turkse leger onderhoudt een grote macht in Noord-Cyprus. De Republiek Cyprus en de internationale gemeenschap beschouwen het als een illegale bezettingsmacht, en haar aanwezigheid is veroordeeld in verschillende resoluties van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties.

Noord-Cyprus heeft een waarnemersstatus binnen de Organisatie van Turkse Staten.^[10]

1. ↑ North Cyprus, People & Life
2. ↑ https://www.nrc.nl/nieuws/2020/10/19/met-verkiezingswinst-van-ersin-tatar-dreigt-splitsing-cyprus-a4016579
3. ↑ (en) International Religious Freedom Report 2007 U.S. Department of State; Noord-Cyprus is een seculiere staat en kent officieel godsdienstvrijheid
4. ↑ (en) TRNC Public Information Office: Introductory Survey
5. ↑ https://web.archive.org/web/20150630192350/https://www.commentarymagazine.com/2014/07/07/is-now-the-time-for-a-cyprus-deal/
6. ↑ https://web.archive.org/web/20141224164109/http://world-history.nmhblogs.org/2013/04/07/northern-cypruss-twin-brother-taiwan/
7. ↑ Central Intelligence Agency (8 October 2013). The CIA World Factbook 2014. Skyhorse Publishing Company, Incorporated, p. 691. ISBN 978-1-62873-451-5. Gearchiveerd op 3 november 2021 "The Turkish Cypriots are heavily dependent on transfers from the Turkish Government. Ankara directly finances about one-third of the Turkish Cypriot "administration's" budget."
8. ↑ Gideon Boas (1 January 2012). Public International Law: Contemporary Principles and Perspectives. Edward Elgar Publishing, p. 177. ISBN 978-0-85793-956-2. Gearchiveerd op 15 augustus 2021 "For example, the Turkish Republic of Northern Cyprus, located in the northern portion of the island of Cyprus, came about through ... from only one state – Turkey, upon which it is entirely dependent for economic, political and military support."
9. ↑ Yael Navaro-Yashin (12 March 2012). The Make-Believe Space: Affective Geography in a Postwar Polity. Duke University Press, p. 8. ISBN 0-8223-5204-4. Gearchiveerd op 18 augustus 2021 "Economic embargoes have been imposed on the trnc, making northern Cyprus almost completely dependent on Turkey."
10. ↑ (en) Turkish Republic of Northern Cyprus admitted as observer to Organization of Turkic States. Trend.Az (11 november 2022). Geraadpleegd op 11 november 2022.