Russische Burgeroorlog

Russische Burgeroorlog
Met de klok mee vanaf boven: Soldaten van het leger van de Don in 1919; een Witte infanteriedivisie in maart 1920; soldaten van het 1e cavalerieleger; Leon Trotski in 1918; arbeiders worden opgehangen door het Oostenrijks-Hongaarse leger in Jekaterinoslav in april 1918
Datum	7 november (25 oktober o.s.) 1917 – 25 oktober 1922
Locatie	Voormalige Keizerrijk Rusland, inclusief de Russische SFSR, Baltische staten, Oekraïne, Georgië, Polen, Finland, Kazachstan, Azerbeidzjan, Armenië, Mongolië, Perzië
Resultaat	Bolsjewistische overwinning in Rusland, Oekraïne, Georgië, Armenië, Azerbeidzjan, Kazachstan en Mongolië Poolse, Finse, Litouwse, Letse en Estse overwinning in de respectievelijke landen
Territoriale veranderingen	Oprichting van de Sovjet-Unie in 1922; onafhankelijkheid van Estland, Finland, Letland Litouwen en Polen
Strijdende partijen
Russische SFSR en andere Sovjetrepublieken Linkse SRP (1917) Zwarte Leger (tot 1919) Groene Leger (tot 1919) Witte Leger, waaronder: Voorlopige Al-Russische Regering Autonoom Siberië Strijdkrachten van Zuid-Rusland Leden van de Grondwetgevende Vergadering Don-Kozakken (tot 23 februari 1919) Koeban-Kozakken (vanaf 1919) Nieuw ontstane republieken, waaronder:  Finland  Estland  Letland  Litouwen  Polen Oekraïne  Georgië  Armenië en andere pro-onafhankelijkheidsbewegingen Geallieerde interventie (1918-1922), waaronder:  Verenigd Koninkrijk  Tsjecho-Slowakije  Japans Keizerrijk  Frankrijk  Verenigde Staten Zwarte Leger (vanaf 1919) Groene Leger (vanaf 1919) Kronstadt Linkse SRP (1918) Buchara Xiva en andere Centraal-Aziatische landen Basmatsji Centrale mogendheden (1917-1919), waaronder:  Duitse Keizerrijk Oostenrijk-Hongarije  Ottomaanse Rijk Baltisch-Duitse vrijwilligers Freikorps  Azerbeidzjan
Leiders en commandanten
Vladimir Lenin Leon Trotski Michail Toechatsjevski Aleksandr Koltsjak (†) Lavr Kornilov (†) Anton Denikin Nikolaj Joedenitsj Pjotr Wrangel Aleksej Kaledin (†) Pjotr Krasnov Carl Gustaf Mannerheim Nestor Machno Max Hoffmann Rüdiger von der Goltz Nuri Pasja
Troepensterkte
3.000.000 2.400.000 Witte Russen, 155.000 geallieerden 50 Duitse divisies 14.500 Ottomaanse troepen
Verliezen
1.212.824 slachtoffers Minstens 1.500.000 840 Baltisch-Duitse vrijwilligers en Freikorps dood 3.000 gewonden 2.000 Ottomaanse slachtoffers

De Russische Burgeroorlog (Russisch: Гражданская война в России; Grazjdanskaja vojna v Rossii) (7 november (25 oktober o.s.) 1917 – 25 oktober 1922) was een oorlog in het voormalige Keizerrijk Rusland tussen het bolsjewistische Rode Leger en het Witte Leger, de losjes geallieerde anti-bolsjewistische troepen. Buitenlandse geallieerden en de pro-Duitse legers vochten tegen het Rode Leger. De oorlog verliep aanvankelijk slecht voor de Roden. De Witten namen heel Siberië, Oekraïne, het zuidoosten en het westen en noordwesten in bezit. In een aantal landen die zich onafhankelijk verklaarden, zoals Finland, vonden kleine burgeroorlogen plaats tussen Roden en Witten. Petrograd (Sint-Petersburg) werd vanuit het noorden en westen in de tang genomen, terwijl Denikin en Koltsjak Moskou en Tsaritsyn) bedreigden. De Polen namen Kiev in. In 1919 versloeg het Rode Leger de Witte Strijdkrachten van Zuid-Rusland in de Oekraïne en het leger onder leiding van Aleksandr Koltsjak in Siberië. De overblijfselen van de Witte troepen onder leiding van Pjotr Wrangel werden in de herfst van 1920 verslagen op de Krim en geëvacueerd. Een aantal onafhankelijke landen - Finland, Estland, Letland, Litouwen en Polen - kwam voort uit de oorlog.