Antyle Holenderskie

Antyle Holenderskie

De Nederlandse Antillen
The Netherlands Antilles
Antías Hulandes

1848–2010
Flaga Herb
Dewiza: Libertate unanimus (Zjednoczeni przez wolność)
Hymn: Hymn Antyli Holenderskich
Język urzędowy	niderlandzki, papiamento, angielski
Stolica	Willemstad
Ostatni władca	królowa Beatrycze
Status terytorium	Samorządny kraj członkowski Królestwa Niderlandów
Zależne od	Holandii
W jego imieniu	gubernator Frits Goedgedrag (ostatni)
Szef rządu	premier Emily de Jongh-Elhage (ostatnia)
Powierzchnia  • całkowita  • wody śródlądowe	960 km² 0%
Liczba ludności (2007)  • całkowita   • gęstość zaludnienia	223 652 233 osób/km²
Waluta	gulden antylski (ANG)
Rok utworzenia	wydzielenie z Holenderskich Indii Zachodnich 1848 (do 1948 jako Curaçao i Dependencje)
Rok likwidacji	podział na 5 osobnych terytoriów: Bonaire, Curaçao, Saba, Sint Eustatius, Sint Maarten 10 października 2010
Strefa czasowa	UTC −4
Kod ISO 3166	AN/ANT/530
Domena internetowa	.an
Kod samochodowy	NA
Kod samolotowy	PJ
Kod telefoniczny	+599
Informacje w Wikipodróżach
Hasło w Wikisłowniku

Antyle Holenderskie (niderl. Nederlandse Antillen, ang. The Netherlands Antilles, papiamento Antia Hulandes) – istniejące w latach 1848–2010 holenderskie terytorium autonomiczne w Małych Antylach (Ameryka Środkowa) obejmujące 5 wysp na Morzu Karaibskim: dwie większe u wybrzeży Wenezueli – Curaçao (444 km²) i Bonaire (288 km²), oraz trzy mniejsze na wschód od Portoryko (Wyspy Podwietrzne) – Sabę (13 km²), Sint Eustatius (21 km²) i południową część Sint Maarten (34 km²). Do 1986 w skład Antyli Holenderskich wchodziła również wyspa Aruba (179 km²)^[1].