Cukrzyca typu 1

Cukrzyca insulinozależna
diabetes mellitus
ilustracja
Klasyfikacje
ICD-10

E10
Cukrzyca insulinozależna...

Cukrzyca typu 1 (łac. diabetes mellitus typi 1), in. cukrzyca insulinozależna (ang. insulin-dependent diabetes mellitus, IDDM) – jedna z etiopatogenetycznych postaci cukrzycy. U podłoża choroby leży przewlekły, autoimmunologiczny proces chorobowy prowadzący do powolnego zniszczenia produkujących insulinę komórek β wysp trzustkowych (wysepek Langerhansa) i w następstwie tego do utraty zdolności jej wydzielania[1]. Choroba leczona jest poprzez podawanie przez cały okres życia pacjenta insuliny o krótkim czasie działania do spożywanych w ciągu dnia posiłków, a także insulinę o długo działającym, bezszczytowym analogu – tzw. bazę (insulina wolno wchłaniająca się w zawiesinie, np. NPH, Monotard, Lente lub ultralente przy użyciu penów[1]), która podawana jest raz na dobę (najczęściej przed II kolacją[1]). Leczenie wymaga od pacjenta kilkukrotnych (w ciągu doby) podskórnych wstrzyknięć leku w roztworze, a także systematycznego, wielokrotnego oznaczania poziomu glukozy we krwi. Jest to model funkcjonalnej intensywnej insulinoterapii niezbędnej do normalnego funkcjonowania chorego[2].

Pełnoobjawowa cukrzyca typu 1, jeśli nie jest leczona za pomocą iniekcji insuliny, jest chorobą śmiertelną. Kompleksowo leczona ma umiarkowany wpływ na oczekiwaną długość życia osoby chorej. Alternatywą dla leczenia za pomocą stałego uzupełniania niedoboru insuliny może w przyszłości stać się zastosowanie transplantacji trzustki bądź wysp trzustkowych.

Przestarzała, nieużywana obecnie nazwa cukrzycy typu 1 to cukrzyca młodzieńcza.

  1. a b c Praca zbiorowa, Zaburzenia przemiany węglowodanów, [w:] Andrzej Wojtczak (red.), Choroby wewnętrzne, wyd. II zmienione, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1995, ISBN 83-200-1866-8.
  2. Leczenie cukrzycy typu 1 [online] [dostęp 2016-09-29].

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne