Dewiza heraldyczna – krótka, najczęściej łacińska sentencja - choć spotkać można i dewizy w językach narodowych - przekazująca ogólną mądrość, wyraźnie nawiązująca do ideologii rycerskiej i szlacheckiej.
Dewizy umieszczano zazwyczaj na wstęgach znajdujących się pod tarczą herbową, lub na postumencie trzymaczy. Jeśli w herbie występowały trzymacze bez postumentu, mogły one trzymać wstęgę z dewizą na przykład w szponach tylnych łap. Dewiza również stanowiła udostojnienie herbu, dlatego też rzadko spotykana jest w heraldyce polskiej przed wiekiem XVIII, a popularność zyskuje dopiero w czasach porozbiorowych. W czasach najnowszych, dewizy często spotykamy w herbach państwowych, zwłaszcza państw młodych, np. afrykańskich.
W herbach szkockich rodzin należących do klanów spotyka się podwójne dewizy - umieszczone nad hełmem to zawołanie wojenne klanu, zwykle w języku gaelickim, zaś poniżej tarczy jest zwykła dewiza herbowa.