Back مدرج هبوط Arabic Pista d'aterrizaxe AST Узлётна-пасадачная паласа Byelorussian রানওয়ে Bengali/Bangla Pista d'aterratge Catalan فڕگە CKB Vzletová a přistávací dráha Czech Landingsbane Danish Start- und Landebahn German धावनमार्ग DTY
Droga startowa (ang. runway) – prostokątna powierzchnia wyznaczona na lotnisku lądowym, przygotowana do startów i lądowań statków powietrznych[1].
Stanowi zasadniczą część pola wzlotów lotniska o sztucznej utwardzonej nawierzchni (betonowej, asfaltowo-betonowej) lub, na mniejszych lotniskach, naturalnej (trawiastej znanej również jako darniowa, żwirowa), przeznaczoną do startów i lądowań samolotów (rzadziej śmigłowców).
Droga startowa jest w języku potocznym powszechnie i błędnie nazywana pasem startowym, podczas gdy pas startowy oprócz samej drogi startowej obejmuje także niezbędną ze względów bezpieczeństwa dodatkową powierzchnię po jej bokach oraz na końcach[2].
Długość drogi startowej na lotnisku powinna wystarczać na:
- rozbieg – od postoju statku powietrznego aż do momentu bezpiecznej (pewnej) szybkości oderwania się od pasa
- dobieg – wystarczający dla wytracenia szybkości od momentu przyziemienia (zetknięcia z lotniskiem) do zatrzymania samolotu.
Długość drogi startowej stanowi o klasie lotniska. Pasy startowe posiadają często system naprowadzenia radiowego ILS pomagający pilotowi wylądować w trudnych warunkach widoczności, a nawet, w przypadku ILS-u kategorii IIIc, automatycznie wylądować za niego.
Istnieją także wodne pasy startowe dla statków powietrznych przystosowanych do startów i lądowań na akwenach.
- ↑ Załącznik 2 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym: Przepisy ruchu lotniczego.
- ↑ Piotr Adamczyk: Czym różni się pas startowy od drogi startowej?. Dział Komunikacji i Promocji Katowice Airport, 31 lipca 2013. [dostęp 2017-09-20].