Pełne imię i nazwisko |
Izabela Walentyna Jaruga-Nowacka |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
23 sierpnia 1950 |
Data i miejsce śmierci |
10 kwietnia 2010 |
Pełnomocnik rządu do spraw równego statusu kobiet i mężczyzn | |
Okres |
od 17 grudnia 2001 |
Przynależność polityczna | |
Przewodniczący Unii Pracy | |
Okres |
od 24 kwietnia 2004 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Wiceprezes Rady Ministrów | |
Okres |
od 2 maja 2004 |
Przynależność polityczna | |
Minister-członek Rady Ministrów | |
Okres |
od 2 maja 2004 |
Przynależność polityczna | |
Minister polityki społecznej | |
Okres |
od 24 listopada 2004 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Izabela Walentyna Jaruga-Nowacka (ur. 23 sierpnia 1950 w Gdańsku, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku[2]) – polska polityk i działaczka społeczna.
Z wykształcenia była etnografką. Aktywność publiczną rozpoczęła w latach 80. w organizacjach feministycznych. Działała na rzecz równouprawnienia kobiet, mniejszości, a także na rzecz państwa neutralnego światopoglądowo. Była posłanką na Sejm II, IV, V i VI (1993–1997, 2001–2010) kadencji, przewodniczącą Unii Pracy i Unii Lewicy. W latach 2001–2004 była pierwszym pełnomocnikiem rządu do spraw równego statusu kobiet i mężczyzn, następnie wicepremierem w pierwszym i drugim rządzie Marka Belki, w drugim z nich była również ministrem polityki społecznej. Zginęła 10 kwietnia 2010 w katastrofie polskiego samolotu Tu-154 w Smoleńsku.