Matematyk

Matematyk (łac. mathēmaticus, ze stgr. μαθηματικός, mathēmatikós – matematyczny) – osoba ze znaczącą wiedzą o matematyce, zwłaszcza używająca jej do pracy. Zajęcia matematyków obejmują^[1]:

• badania naukowe w samej matematyce, np.:
  • dowodzenie twierdzeń,
  • obalanie hipotez za pomocą kontrprzykładów,
  • rozwiązywanie równań i nierówności,
  • projektowanie algorytmów;
• analizę danych i modelowanie matematyczne problemów z innych dziedzin;
• obliczenia, choć obliczeniowiec bywa uznawany za osobny zawód^{[potrzebny przypis]};
• nauczanie matematyki.

Matematycy występują najpóźniej od starożytności; najwcześniejszym udokumentowanym uczonym tego typu może być egipski skryba Ahmes z XVII w. p.n.e. Pierwszym poświadczonym autorem twierdzenia matematycznego jest Tales z Miletu żyjący w VI wieku p.n.e.

Od XVII wieku matematycy publikują swoje prace w czasopismach naukowych; pierwotnie w tych ogólnych jak „Journal de Sçavans” i „Acta Eruditorum”, ale najpóźniej w XIX stuleciu powstały pisma poświęcone wyłącznie królowej nauk jak „Mathematische Annalen”, „Annals of Mathematics” czy „Acta Mathematica”. W XVII wieku pojawiły się też towarzystwa naukowe, a z czasem wyspecjalizowane stowarzyszenia matematyków, które koordynuje założona w XX wieku Międzynarodowa Unia Matematyczna (ang. IMU). Organizuje ona:

• Międzynarodowy Kongres Matematyków (ang. ICM) odbywający się od XIX wieku, zwykle co cztery lata;
• Międzynarodową Olimpiadę Matematyczną (ang. IMO) dla zdolnej młodzieży, od lat 50. XX wieku.