Sonik patlama

Ses kaynağı ses hızının 1,4 katı hızında ilerliyor (1.4 Mach). Kaynak oluşturduğu ses dalgalarından daha hızlı hareket ettiği için yayılan dalgalara yön verir.
M = 2,92'de hareket eden bir uçağın ürettiği, 20 derecelik koni açısından hesaplanan bir ses patlaması. Gözlemciler, koninin kenarlarındaki şok dalgası konumlarını geçinceye kadar hiçbir şey duymazlar.
Mach koni açısı
N dalgası imzasını gösteren NASA verileri.[1]

Sonik patlama, bir nesne havada ses hızından daha hızlı hareket ettiğinde oluşan şok dalgalarıyla ilişkilendirilen sestir. Sonik patlamalar, insan kulağına bir patlama ya da gök gürlemesi gibi gelen, muazzam miktarlarda ses enerjisi üretir. Ateşlenen bir merminin patlama sesi veya bir kamçının sesi küçük sonik patlamalar olarak sayılabilir.[2]

Büyük süpersonik uçaklardan kaynaklanan sonik patlamalar özellikle gürültülü ve ürkütücü olabilir, insanları uyandırabilir ve bazı yapılarda küçük hasara neden olabilir. Bu yüzden bu tür uçakların karaların üstünde uçmasına yasak getirildi. Tamamen önlenememekle birlikte, araştırmalar, aracın dikkatle şekillendirilmesiyle, sonik patlamalara bağlı rahatsızlığın kara üzerindeki süpersonik uçuşun pratik bir seçenek haline gelebileceği noktaya kadar azaltılabileceğini göstermektedir. [kaynak belirtilmeli] Bir sonik patlama sadece bir nesne ses hızını geçtiği anda oluşmaz; ve süpersonik nesnenin etrafındaki her yönden de duyulmaz. Aslında,patlama süpersonik hızlarda hareket ederken ortaya çıkan sürekli bir etkidir. Ancak yalnızca nesnenin arkasında geometrik bir koni şeklinde bir bölgeyle kesişen bir noktada konumlandırılmış gözlemcileri etkiler. Nesne hareket ettikçe, bu konik bölge de onun arkasında hareket eder ve koni gözlemcinin üzerinden geçtiğinde, kısa bir süre patlamayı deneyimleyeceklerdir.

  1. ^ Haering (1 Ocak 2005). "Flight Demonstration Of Low Overpressure N-Wave Sonic Booms And Evanescent Waves". AIP Conference Proceedings. 838: 647-650. 13 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2020. 
  2. ^ May, Mike (Eylül 2002). "Crackin' Good Mathematics". American Scientist. 90 (5). ss. 415-416. JSTOR 27857718. 

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne