Latina | |
---|---|
Lingua latina | |
Datu orokorrak | |
Lurralde eremua | Vatikano Hiria, antzina Erromatar Inperioan |
Hiztunak | - |
Rankinga | - |
Ofizialtasuna | Vatikano Hiria erabilera jakin batzuentzat, baina ez egunerokoa |
Eskualdea | - |
Araugilea | arautu gabea |
Hizkuntza sailkapena | |
giza hizkuntza indoeuropar hizkuntzak Italiar hizkuntzak Latino-Faliscan (en) ![]() | |
Informazio filologikoa | |
Hizkuntza-tipologia | SOV hizkuntza, hizkuntza fusionatzailea, pro-drop language (en) ![]() |
Denbora gramatikalak | pluperfect (en) ![]() ![]() |
Genero gramatikalak | genero femeninoa, genero maskulinoa eta genero neutroa |
Kasu gramatikalak | nominatiboa, bokatiboa, akusatiboa, genitiboa, datiboa, lokatiboa eta ablatiboa |
Alfabetoa | latindar alfabetoa eta latinaren alfabetoa |
Hizkuntza kodeak | |
ISO 639-1 | la |
ISO 639-2 | lat |
ISO 639-3 | lat |
Ethnologue | lat |
Glottolog | lati1261 |
Wikipedia | la |
ASCL | 2902 |
IETF | la |
Latina[1][2] antzinako hizkuntza da, hasiera-hasieratik Lazio (Latium Vetus) eskualdeko hizkuntza, Tiber ibaia zuen iparraldean, Apenino mendilerroa ekialdean, Tirreno itsasoa mendebaldean eta Volskoen eskualdea hegoaldean mintzatua, baina askoz ere gehiago hedatu zen, ordea, Errepublika eta Inperio Erromatarraren hizkuntza ofizial bilakatu zenean.
Indoeuropar hizkuntzen artean, hizkuntza italikoen adarrekoa da (oskoera, unbriera eta faliskerarekin batera). Haren adar horretatik sortu ziren hizkuntza erromantzeak, hala nola, gaztelania (407 milioi hiztun), portugesa (200 milioi), frantsesa (130 milioi), italiera (70 milioi), errumaniera (28 milioi), katalana (9,5 milioi), galiziera (3 milioi), okzitaniera (2 milioi) eta beste hainbat. Euskarak ere asko zor dio, gutxi gorabehera hiztegiaren % 20 latinetikoa baita.