Kensonenn dre fri

Er yezhoniezh e vez implijet an termen kensonenn fri (saoz.: nasal consonant), pe frienn, war dachenn ar fonetik hag ar fonologiezh evit komz eus ur gensonenn ma vez laosket an aer da redek dre ar fri keit ha ma vez damstanket an aer ha/pe harzhet da vont kuit dre stokat pe tostaat an teod stok ouzh un organ fonadur bennak. Ledanoc'h eo e ster an termen « frienn » avat, rak e implijout a c'haller evit ar vogalennoù fri ivez. Kemmañ a ra son ur gensonenn fri hervez an organoù fonadur ma vezont implijet evit serriñ ar genoù.

Kavet e vez stankañ a-galz kensonennoù fri mouezhiet evit divouezh.

Ral-kenañ eo ar yezhoù ma reont hep sonennoù fri ebet, en o zouez yezhoù wakachek 'zo.

Setu ar c'hensonennoù fri pennañ gant bep o arouezenn hervez reolennoù treuzskrivañ al lizherenneg fonetikel etrebroadel:

• [m] frienn diweuz (mouezhiet), d.s. bzhg. mar mouz
• [ɱ] frienn gweuz-dent (mouezhiet), d.s. kat. enviar ([əɱˈbjaɾ]; "kas")
• [n̪] frienn dent (mouezhiet), d.s. bzhg. "kantreal
• [n] frienn logigoù (mouezhiet), d.s. saoz. no ("nann")
• [ɳ] frienn gilbleg (mouezhiet), d.s. sañsk. कारण ([kɑːrəɳə]; "abeg")
• [ɲ] frienn staon (mouezhiet), d.s. bzhg. ognon
• [ŋ] frienn ouel (mouezhiet), d.s. sinaeg (mand.) 北京 ([pei˨˩˦ tɕɪŋ˥˥]; "Beijing")
• [ɴ] frienn hugenn (mouezhiet), d.s. jap. 日本 ([nihoɴ]; "Japan")