Lexicologie

Lexicologie is een onderdeel van de taalkunde dat zich specifiek bezighoudt met de 'bestanddelen' van taal. Het concentreert zich op de aard, betekenis en structuur van woordgroepen, op de samenhang van afzonderlijke woorden (lexemen) en woordonderdelen (morfemen), en op hun onderlinge betekenisrelaties. De lexicologie is in de jaren zestig van de 20e eeuw als afzonderlijke discipline ontwikkeld.

In de lexicografie wordt in hoge mate een beroep gedaan op in de lexicologie verkregen resultaten, met name bij het samenstellen van woordenboeken.

De lexicologie omvat een aantal subdisciplines waarvan de onomasiologie, de semasiologie, de etymologie, de fraseologie en de onomastiek de belangrijkste zijn.