Derechu internacional

Derechu internacional
disciplina académica, rama del derecho (es) Traducir, especialidá, ordenamientu xurídicu y tipo de ley (es) Traducir
derechu
Cambiar los datos en Wikidata
En sentíu horariu dende enriba a la izquierda: Eleanor Roosevelt sostién testu (n'español) de la Declaración Universal de los Derechos Humanos, na sede de la Corte Internacional de Xusticia y tamién sede de la Corte Penal Internacional.

El derechu internacional públicu ye la caña del derechu públicu esterior qu'estudia y regula el comportamientu de los Estaos y otros suxetos internacionales, nes sos competencies propies y rellaciones mutues, sobre la base de ciertos valores comunes, pa garantizar la paz y cooperación internacional, por aciu normes nacíes de fontes internacionales específiques. O más de volao, ye l'ordenamientu xurídicu de la comunidá internacional.

L'actual sistema de derechu internacional públicu puede definise como'l conxuntu de normes xurídiques y principios que les xerarquicen y coordinen coherentemente. Estes tán destinaes a regular les rellaciones esternes ente suxetos soberanos, los Estaos, y otros suxetos (suxetos atípicos), a los cualos tamién confiérse-yos calidá de suxetos de derechu internacional. El propósitu ye harmonizar les sos rellaciones, construyendo un ideal de xusticia mutuamente alcordáu por ellos, nun marcu de certidume y seguridá que dexe realizala.

Trátase d'un conxuntu de normes xurídiques con una estructura especialmente afecha a los destinatarios del sistema y a les necesidaes del mesmu. La estructura del derechu internacional públicu ye de coordinación, lo que-y estrema de les estructures de subordinación de los sistemes internos, ónde los suxetos tán sometíos a poderes que los condicionen. Esta estructura de coordinación respuende a que los sos principales suxetos, los Estaos, son soberanos, razón pola cual nun almiten sometimientu a poder material ayeno que-yos condicione, anque si subordínense, ensin perder el so atributu, a regles xurídiques que-y obliguen ensin esceición.

El derechu internacional ta integráu por alcuerdos ente Estaos —tales como trataos internacionales, con distintes denominaciones según el casu (trataos, pactos, convenios, cartes, memorándum, declaraciones conxuntes, intercambios de notes, etc.)— como tamién pola costume internacional, que se compón de la mesma de la práutica de los Estaos, qu'éstos reconocen como obligatoria, y polos principios xenerales del derechu. Esta enumeración de fontes del derechu internacional ye consagrada pol artículu 38 del Estatutu de la Corte Internacional de Xusticia que diz:

La Corte, que la so función ye decidir conforme a dereches internacional los discutinios que-y sían sometíes, tendrá d'aplicar
  1. Les convenciones internacionales, sían xenerales o particulares, qu'establecen regles espresamente reconocíes polos Estaos litigantes
  2. El costume internacional como prueba d'una práutica xeneralmente aceptada como derechu #

Los principios xenerales del derechu reconocíos poles naciones civilizaes

  1. Les decisiones xudiciales y les doctrines de los publicistes de mayor competencia de les distintes naciones como mediu auxiliar pa la determinación de les regles de derechu, ensin perxuiciu de lo dispuesto nel Artículu 59.
Artículu 38.1 del Estatutu de la Corte Internacional de Xusticia

Amás, nel ámbitu multillateral, el derechu internacional nutrir de los alcuerdos a los que lleguen los Estaos nel marcu de los organismos internacionales a que pertenezan y, dientro d'éstos, d'aquellos alcuerdos que se comprometen a aplicar.

En dambos casos, billateral o multillateral, el nivel adquiríu al comprometese un Estáu ye'l de poner a valir la norma alcordada nel so propiu territoriu y aplicala percima de les normes nacionales, conforme a les particularidaes de cada orde xurídicu internu.

Tradicionalmente, estremar ente derechu internacional públicu y derechu internacional priváu. Esti artículu básase fundamentalmente nel derechu internacional públicu, por cuanto'l derechu internacional quitáu nun configura un sistema autosuficiente, en tantu pretende resolver conflictos de lleis por aciu trataos (sometíos a dereches internacional públicu) o lleis internes (sometíes el réxime de cada Estáu).


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne