Nihonium

Nihonium, ₁₁₃Nh

Nihonium nihoniyum·
Pabaosan	/nɪˈhoʊniəm/ ​(ni-HOH-nee-əm)
Nomor massa	[286]
Nihonium ring tabél périodik
Hidrogén Hélium Litium Bérilium Boron Karbon Nitrogén Oksigén Fluorin Néon Natrium Magnésium Aluminium Silikon Phosfor Urirang Klorin Argon Potasium Kalsium Skandium Titanium Vanadium Kromium Mangan (datu) Wesi Kobalt Nikel Temaga Séng Gallium Gérmanium Arsenik Sélénium Brom Kripton Rubidium Strontium Ittrium Zirkonium Niobium Molibdénum Téknésium Ruthénium Rhodium Palladium Pérak Kadmium Indium Timah Antimoni Téllurium Yodium Xénon Sésium Barium Lanthanum Sérium Praséodimium Néodimium Prométhium Samarium Éuropium Gadolinium Terbium Disprosium Holmium Érbium Thulium Itterbium Lutésium Hafnium Tantalum Tungstén Rhénium Osmium Iridium Platinum Mas Rasa (datu) Thallium Timbal Bismuth Polonium Astatin Radon Fransium Radium Aktinium Thorium Protaktinium Uranium Néptunium Plutonium Amérisium Curium Berkélium Kalifornium Éinsteinium Fermium Méndelevium Nobélium Lawrénsium Rutherfordium Dubnium Seaborgium Bohrium Hassium Meitnérium Darmstadtium Roéntgénium Kopernikium Nihonium Flérovium Moskovium Livermorium Ténnessin Oganésson Tl ↑ Nh ↓ (Uhs) kopernikium ← nihonium → flérovium
Wilangan atom (Z)	113
Watek	golongan 13 (golongan boron)
Période	période 7
Blok	blok-p
Konpigurasi éléktron	[Rn] 5f14 6d10 7s2 7p1 (kacawang)[1]
Éléktron per kulit	2, 8, 18, 32, 32, 18, 3 (kacawang)
Cecirén pisik
Pase ring STP	solid (kacawang)[1][2][3]
Titik lebur	700 K ​(430 °C, ​810 °F) (kacawang)[1]
Titik didih	1430 K ​(1130 °C, ​2070 °F) (kacawang)[1]Mal:Fricke1975
Kapadetan (nampek s.r.)	16 g/cm3 (kacawang)Mal:Fricke1975
Panes fusi	7.61 kJ/mol (kaékstrapolasi)[3]
Panes panguapan	130 kJ/mol (kacawang)[2]Mal:Fricke1975
Cecirén atom
Paindikan oksidasi	(−1), (+1), (+3), (+5) (kacawang)[1]Mal:Fricke1975[4]
Wasa ionisasi	ka-1: 704.9 kJ/mol (kacawang)[1] ka-2: 2240 kJ/mol (kacawang)Mal:Fricke1975 ka-3: 3020 kJ/mol (kacawang)Mal:Fricke1975 (malih)
Jeriji atom	émpiris: 170 pm (kacawang)[1]
Jeriji kovalén	172–180 pm (kaékstrapolasi)[3]
Cecirén liyanan
Struktur kristal	​susunan padat héksagon (hcp) (kacawang)[5][6]
Nomor CAS	54084-70-7
Lelintihan
Pangaranan	Mawit Jepang (Nihon ring Basa Jepang)
Panemuan	Riken (Jepang, klaim pertama 2004) JINR (Rusia) miwah Livermore (AS, pangumuman kapertama 2003)
Isotop utama nihonium
Iso­top Kalimpahan Paruh-idup (t1/2) Mode paluruhan Pro­duk 278Nh syn 1.4 ms α 274Rg 282Nh syn 73 ms α 278Rg 283Nh syn 75 ms α 279Rg 284Nh syn 0.91 s α 280Rg EC 284Cn 285Nh syn 4.2 s α 281Rg 286Nh syn 9.5 s α 282Rg 287Nh[7] syn 5.5 s? α 283Rg 290Nh[8] syn 2 s? α 286Rg
Kategori:Nihonium cingak pabligbagan uah | pustaka

Nihonium silih tunggil datu kimia sintétik antuk simbol Nh miwah wilangan atom 113. Punika sanget radioaktip; sané pinih tegteg kauningin isotop, nihonium-286, ngelah paruh idup sawatara 10 detik. Ring tabél périodik, nihonium punika datu transaktinida ring blok-p. Punika anggota saking période 7 miwah seka 13 (seka boron).

1. ↑ ^{1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6} Hoffman, Darleane C.; Lee, Diana M.; Pershina, Valeria (2006). "Transactinides and the future elements". Ring Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (eds.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (édisi ka-3rd). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science+Business Media. ISBN 978-1-4020-3555-5.
2. ↑ ^{2,0 2,1} Seaborg, Glenn T. (c. 2006). "transuranium element (chemical element)". Encyclopædia Britannica. Kaaksés 2010-03-16.
3. ↑ ^{3,0 3,1 3,2} Bonchev, Danail; Kamenska, Verginia (1981). "Predicting the Properties of the 113–120 Transactinide Elements". Journal of Physical Chemistry. 85 (9): 1177–1186. doi:10.1021/j150609a021.
4. ↑ Thayer, John S. (2010). "Relativistic Effects and the Chemistry of the Heavier Main Group Elements". Ring Barysz, Maria; Ishikawa, Yasuyuki (eds.). Relativistic Methods for Chemists. Challenges and Advances in Computational Chemistry and Physics. 10. Springer. pp. 63–67. doi:10.1007/978-1-4020-9975-5_2. ISBN 978-1-4020-9974-8.
5. ↑ Keller, O. L., Jr.; Burnett, J. L.; Carlson, T. A.; Nestor, C. W., Jr. (1969). "Predicted Properties of the Super Heavy Elements. I. Elements 113 and 114, Eka-Thallium and Eka-Lead". The Journal of Physical Chemistry. 74 (5): 1127−1134. doi:10.1021/j100700a029.
6. ↑ Atarah, Samuel A.; Egblewogbe, Martin N. H.; Hagoss, Gebreyesus G. (2020). "First principle study of the structural and electronic properties of Nihonium". MRS Advances: 1–9. doi:10.1557/adv.2020.159.
7. ↑ Hofmann, S.; Heinz, S.; Mann, R.; Maurer, J.; Münzenberg, G.; Antalic, S.; Barth, W.; Burkhard, H. G.; Dahl, L.; Eberhardt, K.; Grzywacz, R.; Hamilton, J. H.; Henderson, R. A.; Kenneally, J. M.; Kindler, B.; Kojouharov, I.; Lang, R.; Lommel, B.; Miernik, K.; Miller, D.; Moody, K. J.; Morita, K.; Nishio, K.; Popeko, A. G.; Roberto, J. B.; Runke, J.; Rykaczewski, K. P.; Saro, S.; Schneidenberger, C.; Schött, H. J.; Shaughnessy, D. A.; Stoyer, M. A.; Thörle-Pospiech, P.; Tinschert, K.; Trautmann, N.; Uusitalo, J.; Yeremin, A. V. (2016). "Remarks on the Fission Barriers of SHN and Search for Element 120". Ring Peninozhkevich, Yu. E.; Sobolev, Yu. G. (eds.). Exotic Nuclei: EXON-2016 Proceedings of the International Symposium on Exotic Nuclei. Exotic Nuclei. pp. 155–164. ISBN 9789813226555.
8. ↑ Hofmann, S.; Heinz, S.; Mann, R.; Maurer, J.; Münzenberg, G.; Antalic, S.; Barth, W.; Burkhard, H. G.; Dahl, L.; Eberhardt, K.; Grzywacz, R.; Hamilton, J. H.; Henderson, R. A.; Kenneally, J. M.; Kindler, B.; Kojouharov, I.; Lang, R.; Lommel, B.; Miernik, K.; Miller, D.; Moody, K. J.; Morita, K.; Nishio, K.; Popeko, A. G.; Roberto, J. B.; Runke, J.; Rykaczewski, K. P.; Saro, S.; Scheidenberger, C.; Schött, H. J.; Shaughnessy, D. A.; Stoyer, M. A.; Thörle-Popiesch, P.; Tinschert, K.; Trautmann, N.; Uusitalo, J.; Yeremin, A. V. (2016). "Review of even element super-heavy nuclei and search for element 120". The European Physics Journal A. 2016 (52). Bibcode:2016EPJA...52..180H. doi:10.1140/epja/i2016-16180-4.