Hebreeuse alfabet

Hebreeuse alfabet
Soort skryfstelsel	Abjad vir Hebreeus Alfabet vir Jiddisj
Tyd gebruik	3de eeu v.C. - hede
Rigting	Regs na links
Tale	Hebreeus, Jiddisj e.a.
Stelsels
Moederstelsels	Egiptiese hiërogliewe Proto-Sinaïties Fenisies Aramees Hebreeuse alfabet
Susterstelsels	Arabies Nabatees Siries Palmyreens Mandees Pahlewi Sogdies
Dogterstelsels	Jiddisj
ISO 15924	Hebr, 125
Unicode	Hebrew, U+0590 tot U+05FF, U+FB1D tot U+FB4F
Nota
Hierdie bladsy kan fonetiese IFA-simbole of letters uit ander alfabette bevat
Portaal    Skryfstelsels

Die Hebreeuse alfabet (Hebreeus: אָלֶף־בֵּית עִבְרִי, Alephbet 'Ivri) is die skryfstelsel van Hebreeus asook ander tale soos Jiddisj. Daar is twee vorms van die skrif in gebruik, die Oud-Hebreeuse alfabet, wat in ’n veranderde vorm grootliks behoue gebly het in die Samaritaanse alfabet, en die huidige, "vierkantige" vorm wat van die Aramese alfabet afgelei is. Daar is tans verskeie style of fonts beskikbaar asook ’n kursiewe skrif, wat ook verskil volgens tyd en plek.

Die Hebreeuse alfabet het 22 letters; vyf het ander vorms as hulle aan die einde van ’n woord gebruik word. Dit word van regs na links geskryf. Dit was oorspronklik ’n abjad, ’n skryfstelsel wat net uit konsonante bestaan. Soos met ander abjads, byvoorbeeld Arabies, is metodes later geskep om klinkers aan te dui. Wanneer Jiddisj geskryf word, is die skrif ’n volwaardige alfabet met konsonante en klinkers, behalwe vir Hebreeuse leenwoorde.

Voor die aanvaarding van die huidige skrif is Hebreeus in die Oud-Hebreeuse alfabet geskryf deur die Israeliete, beide Jode en Samaritane. In die 3de eeu v.C. het die Jode begin om ’n gestileerde vorm van die Aramese alfabet te gebruik,^[1] terwyl die Samaritane ’n vorm van die ou alfabet bekend as die Samaritaanse alfabet bly gebruik het.

1. ↑ A History of the Hebrew Language. Cambridge, England: Cambridge University Press. 1993. ISBN 0-521-55634-1.