Damascu | |||
---|---|---|---|
| |||
y | |||
Alministración | |||
País | Siria | ||
Gobernación | Gobernación de Damascu | ||
Tipu d'entidá | ciudá | ||
Cabezaleru/a del gobiernu | Bishr Al Sabban | ||
Nome oficial | دمشق (ar) | ||
Nome llocal | دمشق (ar) | ||
Xeografía | |||
Coordenaes | 33°31′N 36°17′E / 33.51°N 36.29°E | ||
Superficie | 105 km² | ||
Altitú | 680 m | ||
Demografía | |||
Población | 2 584 771 hab. (2023) | ||
Porcentaxe | 100% de Gobernación de Damascu | ||
Densidá | 24 616,87 hab/km² | ||
Más información | |||
Prefixu telefónicu |
011 | ||
Estaya horaria | UTC+03:00 | ||
Llocalidaes hermaniaes | |||
damascus.gov.sy | |||
Damascu[1][2] (n'árabe: دمشق; Dimashq, tamién trescritu como Dimisq), comúnmente conocida en Siria como ash-Sham y moteyada la Ciudá del Xazmín, ye la capital y la segunda ciudá más grande de Siria dempués d'Alepo. Amás de ser una de les ciudaes habitaes más antigües del mundu con más de 4000 años d'historia.[3] Damascu ye un importante centru cultural y relixosu del Llevante mediterraneu. La ciudá tenía una población envalorada de 1 711 000 habitantes en 2009.[4]
Asitiáu nel suroeste de Siria, Damascu ye'l centru d'una área metropolitana de 2,6 millones de persones.[5] Xeográficamente ta alcontráu nes estribaciones orientales de la cordal del Antilíbano, 80 quilómetros tierra adientro de la mariña oriental del Mediterraneu. El ríu Barada flúi al traviés de la ciudá.
El primer asentamientu nel segundu mileniu enantes de Cristu, foi escoyíu como la capital del Califatu Omeya[ensin referencies]. Dempués de la victoria de la dinastía abasí, la sede del poder islámicu treslladóse a Bagdag. Damascu vio un descensu políticu na era abasí, y namái recuperó una importancia significativa nos periodos mamelucu y ayubí. Mientres el dominiu otomanu, la ciudá decayó por completu mientres caltenía un ciertu prestíu cultural. Anguaño ye la sede del gobiernu central y tolos ministerios del gobiernu. Ente los sos curiosos turísticos sobresal la tumba de Saladín, el célebre defensor de la Tierra Santa mientres la dómina de les cruzaes.
La ciudá ye anguaño sede de trés de los cinco patriarcaos orientales que reclamen la socesión histórica de la sede de l'antigua capital siria, Antioquía: el Patriarcáu Greco-Ortodoxu (Ilesia de Antioquía), el Patriarcáu Greco-Católicu Melquita y el Patriarcáu Siro-Ortodoxu Jacobita.