Back Англыз бызшәа Abkhazian Basa Inggréh ACE Инджылызыбзэ ADY Engels Afrikaans Englische Sprache ALS እንግሊዝኛ Amharic Ikiris a sowal AMI Idioma anglés AN Niwenglisc spræc ANG अंग्रेजी भाषा ANP
| Engleski jezik English | |
|---|---|
| Regije govorenja | Uglavnom Zapadna Evropa, Sjeverna Amerika i Australazija |
| Države govorenja |  Ujedinjeno Kraljevstvo Sjedinjene Američke Države Kanada Australija i druge |
| Jezička porodica |
|
| Broj govornika | maternji jezik: oko 304-400 miliona strani jezik: od 199 miliona - 1,4 milijarde |
| Službeni status | |
| Služben u | Ujedinjeno Kraljevstvo Kanada Australija Novi Zelandvećina ostalih zemalja Commonwealtha, mnoge države SAD-a i druge |
| Regulator(i) | nema zvanične regulacije |
| Jezički kod | |
| ISO 639-1 | en |
| ISO 639-2 / 5 | eng |
| ISO 639-3 | eng |
| Također pogledajte: Jezik | Jezičke porodice | Spisak jezika | |
.svg)
Engleski jezik jest zapadno-germanski jezik koji se sprva upotrebljavao u ranoj srednjovjekovnoj Engleskoj, a sada je globalni lingua franca.[1][2] Engleski je bilo službeni jezik ili jedan od službenih jezika u skoro 60 suverenih država. Najčešće je govoreni jezik u Ujedinjenom Kraljevstvu, Americi, Kanadi, Australiji, Irskoj i Novom Zelandu, i široko se govori na Karibima, Africi i Južnoj Aziji.[3] Ovo je treći najčešći maternji jezik u svijetu, nakon mandarinskog i španskog.[4] Najčešće je učeni strani jezik i službeni jezik Ujedinjenih Nacija, Evropske unije, a koristi se i u više svjetskih i regionalnih međunarodnih organizacija. Najšire je korišten jezik germanske gupe, brojeći najmanje 70% govornika ove indoevropske branše.
Engleski se razvio kroz period od više od 1400 godina. Najraniji oblici engleskog, kao skup anglo-friskih dijalekata koji su donijeli u Veliku Britaniju anglosaksonski naseljenici u 5. vijeku, zvali su se Staroengleski. Srednji engleski je počeo u kasnom 11. vijeku sa Normanskim osvajanjem Engleske.[5] Rani moderni engleski počeo je krajem 15. vijeka sa uvođenjem štampanih medija u London i biblije kralja Jakova, kao i sa početkom Velike smjene samoglasnika.[6] Kroz svjetski uticaj Britanskog carstva, moderni engleski se raširio širom svijeta od 17. do sredine 20. vijeka. Kroz sve tipove printanih i elektronskih medija, kao i sa pojavom Sjedinjenih Država kao globalne supersile, engleski jezik je postao glavni jezik na međunarodnoj sceni i lingua franca u više regija i u profesionalnom kontekstu kao što je nauka, navigacija i pravo.[7]
Moderni engleski ima malo infleksije u usporedbi sa više drugih jezika, i zasniva se više na pomoćnim glagolima i redu riječi za izražavanje kompleksnih vremena, aspekata i raspoloženja, kao i pasivne konstrukcije, upita i nešto negacije. Bez obzira na vidljivu varijaciju između akcenata i dijalekata engleskog korištenih u različitim državama i regijama – u smislu fonetike i fonologije, a ponekad isto i vokabulara, gramatike i izgovora – govornici engleskog jezika širom svijeta su u mogućnosti komunicirati međusobno relativno bez poteškoća.
- ^ Crystal 2003a, str. 6.
- ^ Wardhaugh 2010, str. 55.
- ^ Crystal 2003b, str. 108–109.
- ^ Ethnologue 2010.
- ^ Crystal 2003b, str. 30.
- ^ "How English evolved into a global language". BBC. 20. 12. 2010. Pristupljeno 9. 8. 2015.
- ^ The Routes of English 2015.