Kolorblindeco

Kolorblindeco
malsano
vdr
Ishihara 9.png
Ĉu vi distingas la nombron?
Ilustraĵo: La faktoroj, de kiuj ĝenerale dependas la kolorvidado kaj bildmalkodado, en optimumaj lumkondiĉoj: enigo en la lenso, enigo en la kanoj (lum-ricevantaj ĉeloj por nokta vidado, kiuj distingas nur nuancojn de grizeco) aŭ en la manteloj (tagaj vidaj riceviloj en la tri primaraj koloroj); prilaborado en la diversaj ĉeloj en la retino (ekz. la dupolusaj ĉeloj, kiuj reguligas la koloron sur ruĝ-verda skalo kaj oranĝblua skalo); transigo al la optika nervo kaj prilaborado en la centra nervosistemo (inkluzive de la cerba histo, kiu prilaboras kolorrilatajn informojn)
Bildigo de bildo utiligita en la Iŝihara ekzameno, kiel perceptita fare de subjektoj kun normala kolorvido, komparite kun subjektoj kun malsamaj specoj de kolorblindeco.
Epizodo de podkasto Kern.punkto pri kolorblindeco.
Ne distingi la verdajn kaj ruĝajn punktojn, kiuj formas la formon de la literoj en ĉi tiu bildo, sugestas kolorblindecon.

La kolorblindeco, ankaŭ diskromatopsiomonoĥromatio estas anomalio de la kolorvidado, kiam oni ne povas distingi kolorojn. La denaska kolorblindeco estas okula, kaj havas ĝian kialon en la okulo. La cerba kolorblindeco estas sekvo de damaĝo de la nervosistemo.

En multaj lingvoj oni nomas ankaŭ la diĥromation kolorblindeco; ankaŭ en Esperanto oni kelkfoje tiel uzas la vorton, konfuzante la du anomaliojn. La diĥromatoj povas distingi iujn kolorojn, sed por homoj kun severa diĥromatio tio estas tre malfacila. La mono- kaj diĥromatio estas kontinuaj; ili havas komunan ICD kodon 53.5. Al tiu apartenas ankaŭ la akompanaj simptomoj de la kolorblindeco: la impresiĝemo kaj la malforta vidakreco. Temas pri la du tipoj de la kolorblindeco: pri monoĥromatio kaj aĥromatopsio.

Iuj bestoj - ekzemple, la fokoj kaj la balenoj - estas monoĥromatoj kun unu kolorvida ĉeltipo, kiu estas plej sentema al la verda spektro.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne