Sanctus Bernardus Claraevallensis | |
---|---|
![]() | |
Abbas | |
Natus | 1090 |
Mortuus | 20 Augusti 1153 |
Attributa | cum Maria, matre Iesu, alveario, dracone, pectine, libro, vel cane |
Patronus | agricolarum, Calpe |
![]() |
Bernardus Claraevallensis (natus Fontaine-lès-Dijon in urbe Francica anno 1090; mortuus anno 1153) fuit abbas, mox sanctus, et Doctor Ecclesiae recognitus. Monachus celeber Ordinem Cisterciensem propagavit, fautore ab initio Hugone comite Campaniae. Bernardus anno 1145 in Occitaniam profectus est ut contra Catharos praedicaret, malo successu. die 31 Martii 1146 oratione Bernardi audita, Ludovicus VII, rex Franciae, se Secundam expeditionem sacram initurum promisit : Anno 1147 Ludovicus cum Conrado III imperatore Romano profectus est.
Octocentesimo anno post mortem adveniente, papa Pius XII die 24 Maii 1953 encyclicam praetitulatram Doctor Mellifluus ei dicavit.