Carnegiestadia

De Carnegiestadia of embryonale stadia zijn een verdeling van de menselijke embryonale ontwikkeling in 23 stadia gedurende de acht weken van de embryonale periode vanaf bevruchting tot het begin van de foetale periode.

De stadia werden in 1942 ontwikkeld door George Linius Streeter (1873–1948), een Amerikaanse embryoloog, aan het Carnegie Institution for Science in Baltimore. Een embryo wordt vervolgens in verschillende stadia ingedeeld op basis van zijn morfologische kenmerken. Oorspronkelijk noemde hij deze fasen 'horizons'. Hij en zijn collega's hebben hun bevindingen verkregen met behulp van resusaap-embryo's, aangezien vroege menselijke embryo's niet beschikbaar waren.

In 1987 werd de classificatie voltooid door Ronan R. O'Rahilly en Fabiola Müller van de University of California en de stadia werden vanaf toen embryonale of Carnegiestadia genoemd.

Het ontwikkelen van een indeling in stadia maakt een nauwkeurigere classificatie mogelijk dan mogelijk zou zijn op basis van grootte of leeftijd, hoewel de relatie tussen stadia en embryogrootte redelijk constant is.