Neurale plaat

De neurale plaat is een belangrijke ontwikkelingsstructuur in de embryogenese, die dient als basis voor het zenuwstelsel. Craniaal ten opzichte van de primitieve knoop van de embryonale primitieve streep wordt het ectodermale weefsel dikker en vlakker en wordt het de neurale plaat. Het gebied vóór het primitiefknooppunt kan in het algemeen de neurale plaat worden genoemd. Cellen krijgen daarbij een kolomvormig uiterlijk terwijl ze langer en smaller worden. De uiteinden van de neurale plaat, bekend als de neurale plooien, duwen de uiteinden van de plaat omhoog en naar elkaar toe en zo de neurale buis vormen, een structuur die cruciaal is voor de ontwikkeling van de hersenen en het ruggenmerg. Dit proces als geheel wordt primaire neurulatie genoemd.^[1]

Signaaleiwitten zijn ook belangrijk bij de ontwikkeling van de neurale plaat en helpen bij het differentiëren van het weefsel dat bestemd is om de neurale plaat te worden. Voorbeelden van dergelijke eiwitten omvatten botmorfogenetische eiwitten en cadherinen. Expressie van deze eiwitten is essentieel voor het vouwen van de neurale plaat en de daaropvolgende vorming van de neurale buis.

1. ↑ Gilbert, Scott F. (2010). Developmental biology, 9th.. Sinauer Associates, Sunderland, Mass., 333–338. ISBN 978-0878933846.