Stad in Frankrijk | |||
---|---|---|---|
Situering | |||
Regio | Île-de-France | ||
Arrondissement | 20 arrondissementen | ||
Coördinaten | 48° 52′ NB, 2° 22′ OL | ||
Algemeen | |||
Oppervlakte | 105,4 km² | ||
Inwoners (1 januari 2020) |
2.145.906[1] (20.360 inw./km²) | ||
Hoogte | 28-130 m | ||
Burgemeester | Anne Hidalgo (PS) (2020-2026) | ||
Overig | |||
Postcode | 75001-75020 en 75116 | ||
Netnummer | 01 | ||
INSEE-code | 75056 | ||
Website | paris.fr | ||
Detailkaart | |||
Locatie in Regio Parijs | |||
|
De Parijse oevers van de Seine | ||
---|---|---|
Werelderfgoed cultuur | ||
Land | Frankrijk | |
UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika | |
Criteria | i, ii, iv | |
Inschrijvingsverloop | ||
UNESCO-volgnr. | 600 | |
Inschrijving | 1991 (15e sessie) | |
UNESCO-werelderfgoedlijst |
Parijs (Frans: Paris) is de hoofdstad en regeringszetel van Frankrijk. De stad ligt in de regio Île-de-France en wordt doorsneden door de rivier de Seine. De stad Parijs telde op 1 januari 2020 2.145.906[1] inwoners; de banlieues, het geheel van de voorsteden en forensensteden, is daarbij niet meegerekend. In 2014 woonden in de hele agglomeratie, in de Métropole du Grand Paris, meer dan tien miljoen mensen.[2] Parijs is het politieke, economische en culturele centrum van Frankrijk en geldt als een van 's werelds modehoofdsteden.
De eerste nederzettingen omstreeks het begin van de christelijke jaartelling lagen aan de oever van de Seine, maar ook het Île de la Cité werd daarna al snel bebouwd. Parijs en de banlieues hebben in hun groei vele ooit zelfstandige dorpen geabsorbeerd. In Europa was Parijs al vroeg een centrum van cultuur. In de stad komen vele handelsroutes samen. Al in de tiende eeuw, toen de Notre Dame en een aantal abdijen werden gebouwd, was Parijs een van de belangrijkste steden van Frankrijk, en daarnaast een belangrijke plaats voor het christendom. Sinds de dertiende eeuw nemen onderwijs, kunst en recreatie er een centrale plaats in. Zo behoorde de (na 1970 opgesplitste) Universiteit van Parijs met die van Bologna en Oxford tot de belangrijkste onderwijsinstellingen in de middeleeuwen. De universiteit geniet aanzien en wordt gezien als een van de meest prestigieuze universiteiten ter wereld. Deze ontwikkeling is mede het gevolg van de eeuwenlang binnen de monarchie en later republiek Frankrijk gevoerde centralistische politiek, die grote betekenis aan de hoofdstad toekende. Sinds de jaren 1960 wordt het politieke beleid binnen Frankrijk gekenmerkt door decentralisatie en deconcentratie, waardoor er iets meer evenwicht binnen de landsgrenzen is ontstaan.
In de tweede helft van de negentiende eeuw vonden grootschalige stedenbouwkundige ingrepen in de stad plaats onder leiding van Georges-Eugène Haussmann. Deze liet ruime pleinen, brede boulevards en parken aanleggen. Een groot deel van de bebouwing werd vervangen door statige, maar uniforme appartementengebouwen in gele kalksteen met doorlopende balkons en zinken daken, die de stad haar kenmerkende uiterlijk hebben bezorgd. De stad is internationaal georiënteerd en trekt jaarlijks grote aantallen toeristen. Sinds 1991 staan de oevers van de Parijse Seine op de Werelderfgoedlijst.[3]