Sjamanisme

Chuonnasuan (1927-2000) was de laatste sjamaan van de Oroqen
foto genomen door Richard Noll in juli 1994 in Mantsjoerije; vlak bij de Amoergrens tussen China en Rusland (Siberië)
Sjamanka; een heilige rots binnen het sjamanisme (en een van de negen meest heilige plaatsen van Azië)
Sjamanist Hulagu Khan (ca. 1217–1265, kleinzoon van Dzjengis Khan) en zijn christelijke vrouw Doquz Khatun die de kinderen een christelijke opvoeding gaf, veertiende eeuw
Sjamaan Ai-Churek (Moon Heart) tijdens een vuurceremonie van de Toevanen, 2001
Kazimierz Nowak spreekt met een Pygmee sjamaan, 1931-1936
Sjamaan bij de Ketten, 1914
Ceremoniële bijeenkomst van Indiaanse sjamanen
Ghost Dance van de Sioux, 1894
Medicine Man, Performing His Mysteries over a Dying Man, George Catlin, 1832, Smithsonian American Art Museum
Sjamanisme in Korea, negentiende eeuw
De tijger staat afgebeeld op het wapenschild van de Russische kraj Primorje en wordt door veel nationale Russische volkeren in het Russische Verre Oosten die het sjamanisme aanhangen vereerd.

Sjamanisme is een streven naar het manipuleren van bovennatuurlijke machten door een sjamaan die contact zou kunnen maken met geesten en de geestenwereld, veelal om op die manier door geesten veroorzaakte ziektes te genezen. Het komt en kwam voor in diverse culturen en traditionele geloven verspreid over de hele wereld, met elk hun rituelen en praktijken.

De term sjamanisme komt van het Toengoezische šaman; ša betekent weten, een sjamaan is iemand die weet. Het stamt waarschijnlijk via het Chinese sha-men, een boeddhistische monnik, af van het Sanskriet sramana (श्रमण), asceet.[1]

  1. 'sjamaan', www.etymologiebank.nl

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne