Stuitligging

Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Stuitligging
Een tekening van een jongetje in onvolkomen stuitligging, door William Smellie[1]
Coderingen
ICD-10	O32.1, O64.1, O80.1, O83.0, P03.0
ICD-9	652.1
DiseasesDB	1631
MedlinePlus	002060
eMedicine	med/3272 emerg/868
MeSH	D001946
Portaal    Geneeskunde

Een stuitligging is een liggingsafwijking bij een zwangerschap waarbij de baby met het hoofd bovenaan in de baarmoeder ligt en met het achterwerk (of de stuit) naar beneden. Normaal ligt de baby met het hoofdje naar beneden. Voor de bevalling houdt deze positie extra risico's in. De verloskundige of gynaecoloog kan daarom proberen het kind te draaien zodat het met het hoofd beneden komt te liggen. Indien dit niet lukt wordt dikwijls geopteerd voor een keizersnede, vanwege het risico dat stuitbevallingen met zich meebrengen. Een stuitligging komt bij 3-7 procent van de zwangerschappen voor na de 35ste week. Het exacte percentage is niet bekend. Eerder in de zwangerschap komt stuitligging vaker voor. De foetus draait zich in sommige gevallen zelf om tegen het eind.

1. ↑ William Smellie, 1754: A sett of anatomical tables, with explanations, and an abridgment, of the practice of midwifery, with a view to illustrate a Treatise on that subject, and Collection of cases.