Windvanger

Terminologie in islamitische architectuur

Algemeen: Bazaar · Camekan · Hamam · Karavanserai · Madrassa · Mihrab · Minaret · Minbar · Moskee · Muqarnas · Riwaq · Sahn · Soek · Sogukluk Iraanse architectuur: Ab anbar · Howz · Iwan · Perzische tuin · Shabestan · Tekiyeh · Windvanger · Yakhchal Moorse architectuur: Kasba · Ksar · Medina · Riad · Ribat Ottomaans architectuur: Külliye · Sjadirvan · Türbe Hussainia · Tekiyeh · Zawiya

Een windvanger of windtoren (Perzisch: بادگیر Bâdgir, Arabisch: بارجيل Baarjiil) is een traditioneel Iraans bouwelement dat gebruikt wordt om natuurlijke ventilatie in gebouwen te versterken. Er zijn diverse uitvoeringen in gebruik, en de tochtstroom kan, afhankelijk van de uitvoering, in een of meerdere richtingen worden gecreëerd.^[1]

De windvanger werd al in oud-Egyptische architectuur toegepast. Vandaag de dag vinden ze vooral toepassing in Perzische architectuur en architectuur die daardoor beïnvloed is. Windvangers zijn te vinden in onder meer Iran en op het Arabisch schiereiland.^[2]

1. ↑ (en) Alanna Malone, The Windcatcher House. Architectural Record (16 maart 2012). Geraadpleegd op 30 september 2018.
2. ↑ (en) A. A'zami (mei 2005). Badgir in traditional Iranian architecture. International Conference “Passive and Low Energy Cooling for the Built Environment”, p. 2021-1026. Gearchiveerd op 6 april 2016. Geraadpleegd op 30 september 2018.