| Alunskifer | |||
 Kalkstein på alunskifer | |||
| Kjenneteikn | |||
|---|---|---|---|
| Gruppe | sedimentær | ||
| Identifikasjon | |||
| Anna | god kløyv i alle retninger, men best i liggeplanet | ||
Alunskifer er ein sedimentær bergart som består av konsoliderte sediment. Alunskifer er lagdelt og har gode kløyveigenskapar i alle retninger, men best i liggeplanet. Han kan delast opp lagvis i milli- til centimetertykke flak. I Norge er alunskifer typisk for den kambrosilurske lagrekkja i Oslofeltet.[1] Bergarten er meir utbreidd i Sverige enn i Noreg.
Alunskifer er ein skifrig og svart leirskifer. Bergarten inneheld kvarts, glimmer, litt feltspat, karbonat, og kismineral. Han inneheld òg mykje svovel og små mengder sølv og vanadium, i tillegg til 10-170 mg/kg uran. Bergarten inneheld òg «stink-kalk», ein svart kalk med høgt organisk innhald.
- ↑ Statens strålevern (20. januar 2011). «Alunskiferkart kan avdekke radonfare.». Arkivert frå originalen 24. mai 2011. Henta 20. september 2011.