Nowa Fundlandia

Ten artykuł dotyczy wyspy w Kanadzie. Zobacz też: inne znaczenia.

Nowa Fundlandia

Kontynent	Ameryka Północna
Państwo	Kanada
Prowincja	Nowa Fundlandia i Labrador
Akwen	Ocean Atlantycki
Powierzchnia	111 390 km²
Populacja (2016) • liczba ludności • gęstość	487 808 4,4 os./km²
Położenie na mapie Nowej Fundlandii i Labradoru Nowa Fundlandia
Położenie na mapie Kanady Nowa Fundlandia
49°N 56°W/49,000000 -56,000000
Multimedia w Wikimedia Commons

Nowa Fundlandia (ang. Newfoundland, wym. [njuːfənˈlænd]; fr. Terre-Neuve, irl. Talamh an Éisc, łac. Terra Nova) – wyspa u wschodniego wybrzeża Ameryki Północnej, na Oceanie Atlantyckim, należąca do Kanady, stanowiąca część prowincji Nowa Fundlandia i Labrador.

Nowa Fundlandia jest oddzielona od półwyspu Labrador cieśniną Belle Isle, a od wyspy Cape Breton Cieśniną Cabota. Zamyka ujście Rzeki Świętego Wawrzyńca, która tworzy Zatokę Świętego Wawrzyńca. Nowa Fundlandia sąsiaduje z niewielką wspólnotą zamorską Francji – Saint-Pierre i Miquelon.

Wyspa ma powierzchnię 111 390 km²^[1], co daje jej 15. miejsce na liście wysp świata według powierzchni i 4. miejsce pod tym względem w Kanadzie. Największe miasto i stolica prowincji, St. John’s, znajduje się na południowo-wschodnim krańcu wyspy, na półwyspie Avalon. Leżący nieopodal tego miasta przylądek Cape Spear jest najdalej na wschód wysuniętym punktem kraju. Wyspę zamieszkuje 487 808 osób (2016). Zdecydowana większość (97,2%) posługuje się językiem angielskim^[1].

Angielska nazwa wyspy (Newfoundland), nadana w 1497 roku przez odkrywcę Johna Cabota, dosłownie oznacza „nowo odkryty ląd”^[2], a francuska (Terre-Neuve) – „nowy ląd”^[3].