Pierre-Joseph Proudhon

Pierre-Joseph Proudhon
Persona informo
Pierre-Joseph Proudhon
Naskiĝo 15-an de januaro 1809 (1809-01-15)
en Besançon
Morto 19-an de januaro 1865 (1865-01-19) (56-jaraĝa)
en Passy
Tombo Tombejo de Montparnasse Redakti la valoron en Wikidata vd
Religio ateismo vd
Lingvoj franca vd
Ŝtataneco Francio Redakti la valoron en Wikidata vd
Partio The Mountain (1849–1852) (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo Pierre-Joseph Proudhon
Familio
Edz(in)o Euphrasie Proudhon (en) Traduki (1849–nekonata valoro) Redakti la valoron en Wikidata vd
Infanoj Catherine Henneguy (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo ekonomikisto
filozofo
verkisto
ĵurnalisto
sociologo
politikisto
presisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Filozofio Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva en Parizo vd
Verkado
Verkoj Kio estas la Proprieto? ❦
La konfesoj de revoluciulo ❦
La filozofio de la mizero ❦
The General Idea of the Revolution in the Nineteenth Century ❦
social federalism vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Pierre-Joseph PROUDHON (en Esperanto ankaŭ nomata Prudono; naskiĝis en 1809, mortis en 1865)[1] estis franca sociologo kaj ekonomikisto, teoriisto de la socialismo, konsiderata kiel la unua anarkiisto.

Pierre-Joseph Proudhon.

Li naskiĝis en malriĉa katolika familio.

En 1840 : Li iĝis tuj fama pro sia libro "Qu'est-ce que la propriété?" ("Kio estas proprieto?") Li respondas tiun demandon per la ege fama frazo : "proprieto estas ŝtelo !".

Li estas ankaŭ konata ĉar li estas preskaŭ la unua kiu sin nomis "anarkiisto". "Jes ja mi estas anarkiisto, eĉ se mi multe zorgas kaj ŝatas ordon".

Proudhon poste priskribas laboristajn kaj federalajn tezojn "la Philosophie de la misère" ("La filozofio de la mizero", 1846) kaj pro tiu libro perdis la estimon kiun Karlo Markso havis por li[2].

Li estis ĵurnalisto ĉe Le Peuple ("La popolo") kaj La Voix du peuple ("La popola voĉo").

  1. De Prudono ĝis la enreta financo. Le Monde diplomatique en Esperanto (1a de Aprilo 2016). Alirita 13a de Aprilo 2016.
  2. Markso uzis sian kritikon al tiu libro por prezenti, por la unua fojo, siajn ekonomiajn kaj filozofiajn analizojn en "La mizero de la filozofio" (en Esperanta traduko: Karlo Markso: "La mizero de la filozofio. Respondo al Prudono: „La filozofio de la mizero”. Kun antaŭparoloj de Frederiko Engelso kaj de Henri Mougin. Pri J. P. Prudono [Letero al J. B. v. Schweitzer],Tradukitaj de Vilhelmo Lutermano, Monda Asembleo Socia [MAS], 2009, ISBN 978-2-918300-08-3).

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne